S. Luciæ Virginis et Martyris ~ III. classis
Tempora: Feria V infra Hebdomadam II Adventus

Divinum Officium Monastic - 1963

12-13-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.

Salmo 3 [0]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Vírginum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Vírginum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem Vírginum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem Vírginum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Vírginum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Vírginum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. The Lord, the King of Virgins, * O come, let us worship.
Ant. The Lord, the King of Virgins, * O come, let us worship.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. The Lord, the King of Virgins, * O come, let us worship.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. The Lord, the King of Virgins, * O come, let us worship.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. The Lord, the King of Virgins, * O come, let us worship.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O come, let us worship.
Ant. The Lord, the King of Virgins, * O come, let us worship.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Vírginis Proles, Opiféxque Matris,
Virgo quem gessit, peperítque Virgo:
Vírginis festum cánimus trophǽum
Accipe votum.

Hæc tua Virgo dúplici beáta
Sorte, dum gestit frágilem domáre
Córporis sexum, dómuit cruéntum
Corpóre sǽclum.

Unde nec mortem, nec amíca mortis
Sæva pœnárum génera pavéscens,
Sánguine fuso méruit sacrátum
Scándere cælum.

Huius obténtu, Deus alme, nostris
Parce iam culpis, vítia remíttens,
Quo tibi puri resonémus almum
Péctoris hymnum.

Glória Patri genitǽque Proli,
Et tibi compar utriúsque semper
Spíritus alme, Deus unus, omni
Témpore sæcli.
Amen.
Hino {do Comum ou Festa}
Son of a virgin, maker of thy mother,
Thou, rod and blossom from a stem unstainèd,
While we a Virgin's triumphs are rehearsing,
Hear our petition!

Lo, on thy handmaid fell a two-fold blessing,
Who, in her body vanquishing the weakness,
In that same body, grace from heaven obtaining,
Bore the world witness.

Death, nor the rending pains of death appalled her;
Bondage and torment found her undefeated:
So by the shedding of her blood attained she
Heavenly guerdon.

Fountain of mercy, hear the prayers she offers;
Purge our offences, pardon our transgressions,
So that hereafter we to thee may render
Praise with thanksgiving.

Thou, the All-Father, thou, the One-Begotten,
Thou, Holy Spirit, Three in One co-equal,
Glory be henceforth thine through all the ages,
World without ending.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Liberásti virgam * hereditátis tuæ.
Psalmus 73 [1]
73:1 Ut quid, Deus, repulísti in finem: * irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?
73:2 Memor esto congregatiónis tuæ, * quam possedísti ab inítio.
73:2 Redemísti virgam hereditátis tuæ: * mons Sion, in quo habitásti in eo.
73:3 Leva manus tuas in supérbias eórum in finem: * quanta malignátus est inimícus in sancto!
73:4 Et gloriáti sunt qui odérunt te: * in médio solemnitátis tuæ.
73:5 Posuérunt signa sua, signa: * et non cognovérunt sicut in éxitu super summum.
73:6 Quasi in silva lignórum secúribus excidérunt iánuas eius in idípsum: * in secúri et áscia deiecérunt eam.
73:7 Incendérunt igni Sanctuárium tuum: * in terra polluérunt tabernáculum nóminis tui.
73:8 Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul: * Quiéscere faciámus omnes dies festos Dei a terra.
73:9 Signa nostra non vídimus, iam non est prophéta: * et nos non cognóscet ámplius.
73:10 Úsquequo, Deus, improperábit inimícus: * irrítat adversárius nomen tuum in finem?
73:11 Ut quid avértis manum tuam, et déxteram tuam, * de médio sinu tuo in finem?
73:12 Deus autem Rex noster ante sǽcula: * operátus est salútem in médio terræ.
73:13 Tu confirmásti in virtúte tua mare: * contribulásti cápita dracónum in aquis.
73:14 Tu confregísti cápita dracónis: * dedísti eum escam pópulis Æthíopum.
73:15 Tu dirupísti fontes, et torréntes: * tu siccásti flúvios Ethan.
73:16 Tuus est dies, et tua est nox: * tu fabricátus es auróram et solem.
73:17 Tu fecísti omnes términos terræ: * æstátem et ver tu plasmásti ea.
73:18 Memor esto huius, inimícus improperávit Dómino: * et pópulus insípiens incitávit nomen tuum.
73:19 Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi, * et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem.
73:20 Réspice in testaméntum tuum: * quia repléti sunt, qui obscuráti sunt terræ dómibus iniquitátum.
73:21 Ne avertátur húmilis factus confúsus: * pauper et inops laudábunt nomen tuum.
73:22 Exsúrge, Deus, iúdica causam tuam: * memor esto improperiórum tuórum, eórum quæ ab insipiénte sunt tota die.
73:23 Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum: * supérbia eórum, qui te odérunt, ascéndit semper.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. Thou hast redeemed the rod * of Thine inheritance.
Salmo 73 [1]
73:1 Porquê, ó Deus, nos desamparastes até ao fim: * e se acendeu a vossa cólera contra as ovelhas de vosso pasto?
73:2 Lembrai-Vos de vossa congregação, * que possuístes desde o princípio.
73:3 Vós recuperastes o ceptro de vossa herança: * o monte de Sião, em que habitastes.
73:4 Levantai as vossas mãos contra a sua soberba sem limites: * quantas maldades cometeu o inimigo no santuário!
73:5 Os que Vos odeiam, gloriam-se: * no meio de vossa solenidade.
73:6 Hastearam os seus estandartes como troféus: * e os não conheceram no cimo da porta de saída.
73:7 Como com machados num bosque de árvores, despedaçaram com afinco os seus portões: * com machado e martelo tudo derrubaram.
73:8 Puseram fogo ao vosso santuário: * na terra profanaram o tabernáculo de vosso nome.
73:9 Com seus semelhantes disseram no seu coração: * façamos cessar na terra todos os dias de festa consagrados a Deus.
73:10 Não vemos mais o nosso estandarte, já não há um profeta: * e Ele nos não conhecerá mais.
73:11 Até quando, ó Deus, o inimigo nos insultará: * há-de o adversário blasfemar para sempre?
73:12 Porque retraís a vossa mão e a vossa dextra, * do meio de vosso seio para sempre?
73:13 Deus, todavia, Rei nosso antes dos séculos: * operou a salvação no meio da terra.
73:14 Vós com vosso poder o mar firmastes: * nas águas esmagastes as cabeças dos dragões.
73:15 Vós quebrastes a cabeças do dragão: * deste-o por comida aos povos da Etiópia.
73:16 Vós fizestes brotar fontes e torrentes: * Vós secastes os rios de Etan.
73:17 Vosso é o dia e vossa é a noite: * Vós criastes a aurora e o sol.
73:18 Vós estabelecestes todos os limites da terra: * Vós o Verão e a Primavera formastes.
73:19 Lembrai-Vos disto, o inimigo ultrajou o Senhor: * e um povo insensato blasfemou de vosso nome.
73:20 Não entregueis às feras as almas que Vos louvam, * e não esqueçais para sempre as almas de vossos pobres.
73:21 Olhai para a vossa aliança: * pois todos os lugares obscuros do país estão cheios de antros de iniquidade.
73:22 O humilde se não volte confundido: * o pobre e o desvalido louvarão o vosso nome.
73:23 Levantai-Vos, ó Deus, julgai a vossa causa: * lembrai-Vos dos ultrajes, com que um povo ignorante Vos injúria todo o dia.
73:24 Dos clamores de vossos inimigos Vos não esqueçais: * a soberba dos que Vos aborrecem ascende sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 74 [2]
74:2 Confitébimur tibi, Deus: * confitébimur, et invocábimus nomen tuum.
74:3 Narrábimus mirabília tua: * cum accépero tempus, ego iustítias iudicábo.
74:4 Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi colúmnas eius.
74:5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu:
74:6 Nolíte extóllere in altum cornu vestrum: * nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
74:7 Quia neque ab Oriénte, neque ab Occidénte, neque a desértis móntibus: * quóniam Deus iudex est.
74:8 Hunc humíliat, et hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.
74:9 Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx eius non est exinaníta: * bibent omnes peccatóres terræ.
74:10 Ego autem annuntiábo in sǽculum: * cantábo Deo Iacob.
74:11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam: * et exaltabúntur córnua iusti.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Liberásti virgam hereditátis tuæ.
Salmo 74 [2]
74:1 Nós Vos louvaremos, ó Deus: * nós Vos louvaremos e invocaremos o vosso nome.
74:2 Narraremos as vossas maravilhas: * quando decidir que é tempo, julgarei com justiça.
74:3 A terra dissolveu-se e todos os que a habitam: * eu fortaleci as suas colunas.
74:4 Disse aos iníquos: não pratiqueis iniquidade: * e aos pecadores: não ergueis a cabeça:
74:5 Não levanteis com insolência as vossas cabeças: * não faleis iniquamente contra Deus.
74:6 Pois nem do oriente, nem do ocidente, nem pelos montes desertos: * porque o juiz é Deus.
74:7 Humilha a este e exalta àquele: * pois na mão do Senhor há um cálice de vinho puro, cheio de mistura.
74:8 Inclina dum lado para o outro, e, todavia, suas fezes se não esgotaram: * delas beberão todos os pecadores da terra.
74:9 Eu, porém, anunciarei estas cousas sempre: * cantarei ao Deus de Jacob.
74:10 Quebrarei todas as forças dos pecadores: * e será exaltada a cabeça do justo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Thou hast redeemed the rod of Thine inheritance.
Ant. Tu es Deus * qui facis mirabília.
Psalmus 76 [3]
76:2 Voce mea ad Dóminum clamávi: * voce mea ad Deum, et inténdit mihi.
76:3 In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi, mánibus meis nocte contra eum: * et non sum decéptus.
76:4 Rénuit consolári ánima mea, * memor fui Dei, et delectátus sum, et exercitátus sum: et defécit spíritus meus.
76:5 Anticipavérunt vigílias óculi mei: * turbátus sum, et non sum locútus.
76:6 Cogitávi dies antíquos: * et annos ætérnos in mente hábui.
76:7 Et meditátus sum nocte cum corde meo, * et exercitábar, et scopébam spíritum meum.
76:8 Numquid in ætérnum proíciet Deus: * aut non appónet ut complacítior sit adhuc?
76:9 Aut in finem misericórdiam suam abscíndet, * a generatióne in generatiónem?
76:10 Aut obliviscétur miseréri Deus? * aut continébit in ira sua misericórdias suas?
76:11 Et dixi: Nunc cœpi: * hæc mutátio déxteræ Excélsi.
76:12 Memor fui óperum Dómini: * quia memor ero ab inítio mirabílium tuórum.
76:13 Et meditábor in ómnibus opéribus tuis: * et in adinventiónibus tuis exercébor.
76:14 Deus, in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster? * tu es Deus qui facis mirabília.
76:15 Notam fecísti in pópulis virtútem tuam: * redemísti in brácchio tuo pópulum tuum, fílios Iacob et Ioseph.
76:17 Vidérunt te aquæ, Deus, vidérunt te aquæ: * et timuérunt, et turbátæ sunt abýssi.
76:18 Multitúdo sónitus aquárum: * vocem dedérunt nubes.
76:18 Étenim sagíttæ tuæ tránseunt: * vox tonítrui tui in rota.
76:19 Illuxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ: * commóta est, et contrémuit terra.
76:20 In mari via tua, et sémitæ tuæ in aquis multis: * et vestígia tua non cognoscéntur.
76:21 Deduxísti sicut oves pópulum tuum, * in manu Móysi et Aaron.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tu es Deus qui facis mirabília.
Ant. Thou art the God * That doest wonders.
Salmo 76 [3]
76:1 Com a minha voz clamei ao Senhor: * levantei a minha voz a Deus e me atendeu.
76:2 No dia da minha tribulação busquei a Deus, estendi-Lhe de noite as minhas mãos: * e não fiquei defraudado.
76:3 Recusou consolar-se a minha alma, * lembrei-me de Deus e deleitei-me, ponderei e o meu espírito desfaleceu.
76:4 Meus olhos anteciparam as vigílias: * fiquei perturbado e não falei.
76:5 Pensei nos dias antigos: * e tive na mente os anos eternos.
76:6 Meditava de noite em meu coração, * reflectia e examinava o meu espírito.
76:7 Porventura Deus há-de abandonar-nos para sempre: * e se não mostrará jamais favorável?
76:8 Ou há-de privar-nos para sempre da sua misericórdia, * de geração em geração?
76:9 Ou esquecer-se-á Deus de usar de clemência? * Ou deterá na sua ira suas misericórdias?
76:10 Então disse: agora começo: * esta mudança vem da dextra do Altíssimo.
76:11 Lembrei-me das obras do Senhor: * e recordar-me-ei de vossas maravilhas de outrora.
76:12 Meditarei em todas vossas obras: * e considerarei os vossos desígnios.
76:13 Vosso caminho, ó Deus, é santo: que Deus há grande como nosso Deus? * Vós sois o Deus que operais maravilhas.
76:14 Fizestes conhecer entre os povos o vosso poder: * redimistes com vosso braço o vosso povo, os filhos de Jacob e de José.
76:15 Viram-Vos as águas, ó Deus, viram-Vos as águas: * temeram e foram turvados os abysmos.
76:16 Grande foi o estrondo das águas: * as nuvens fizeram-se soar.
76:17 Pois as vossas setas trespassaram: * a voz de vosso trovão rolou.
76:18 Vossos relâmpagos iluminaram a terra: * vacilou e tremeu a terra.
76:19 No mar o vosso caminho e os vossos atalhos em muitas águas: * e não serão conhecidos os vossos vestígios.
76:20 Conduzistes o vosso povo como ovelhas, * pela mão de Moisés e de Arão.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Thou art the God That doest wonders.
Ant. Inclináte * aurem vestram in verba oris mei.
Psalmus 77(1-35) [4]
77:1 Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in verba oris mei.
77:2 Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio.
77:3 Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri narravérunt nobis.
77:4 Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera.
77:4 Narrántes laudes Dómini, et virtútes eius: * et mirabília eius, quæ fecit.
77:5 Et suscitávit testimónium in Iacob: * et legem pósuit in Israël.
77:5 Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: * ut cognóscat generátio áltera.
77:6 Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis.
77:7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: * et mandáta eius exquírant.
77:8 Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans.
77:8 Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum Deo spíritus eius.
77:9 Fílii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in die belli.
77:10 Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege eius noluérunt ambuláre.
77:11 Et oblíti sunt benefactórum eius: * et mirabílium eius quæ osténdit eis.
77:12 Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo Táneos.
77:13 Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in utre.
77:14 Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne ignis.
77:15 Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso multa.
77:16 Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas.
77:17 Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum in inaquóso.
77:18 Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis.
77:19 Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in desérto?
77:20 Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes inundavérunt.
77:20 Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo?
77:21 Ídeo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in Iacob, et ira ascéndit in Israël.
77:22 Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári eius:
77:23 Et mandávit núbibus désuper: * et iánuas cæli apéruit.
77:24 Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis.
77:25 Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in abundántia.
77:26 Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum.
77:27 Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam maris volatília pennáta.
77:28 Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula eórum.
77:29 Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: * non sunt fraudáti a desidério suo.
77:30 Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit super eos.
77:31 Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit.
77:32 In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt in mirabílibus eius.
77:33 Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum festinatióne.
77:34 Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et dilúculo veniébant ad eum.
77:35 Et rememoráti sunt quia Deus adiútor est eórum: * et Deus excélsus redémptor eórum est.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Incline your ears * to the words of My mouth.
Salmo 77(1-35) [4]
77:1 Escutai, ó meu povo, a minha lei: * inclinai os vossos ouvidos às palavras da minha boca.
77:2 Abrirei em parábolas a minha boca: * direi adágios escondidos desde o princípio.
77:3 O que ouvimos e compreendemos: * e o que nossos pais nos contaram.
77:4 Eles as não ocultaram a seus filhos: * nem à sua posteridade.
77:5 Publicaram os louvores do Senhor, o seu poder: * e as maravilhas que fez.
77:6 Ele estabeleceu aliança com Jacob: * e pôs uma lei em Israel.
77:7 Que ordenou a nossos pais para que dessem a conhecer a seus filhos: * para que a geração seguinte a conhecesse.
77:8 Os filhos que hão-de nascer, erguer-se-ão, * e a contarão a seus filhos.
77:9 Para que ponham em Deus a sua esperança e se não esqueçam das obras de Deus: * e busquem os seus mandamentos.
77:10 Para que não sejam como seus pais: * uma geração ruim e exasperada.
77:11 Uma geração, que não encaminhou rectamente o seu coração: * nem seu espírito foi fiel a Deus.
77:12 Os filhos de Efraim, que curvam e disparam o arco: * viraram as costas no dia da batalha.
77:13 Não guardaram a aliança feita com Deus: * e na sua lei não quiseram caminhar.
77:14 Esqueceram-se dos seus benefícios: * e das maravilhas que fez à vista deles.
77:15 Ante seus pais fez maravilhas, na terra do Egipto: * no campo de Tanis.
77:16 Dividiu o mar e por ele os fez passar: * e conteve as águas como num odre.
77:17 Guiou-os de dia por meio de uma nuvem: * e toda a noite com a luz do fogo.
77:18 Rachou a pedra no deserto: * e deu-lhes a beber águas como num rio caudaloso.
77:19 Fez sair água da pedra: * e como rios a fez correr.
77:20 Continuaram a pecar contra Ele: * e incitaram a ira do Altíssimo no lugar árido.
77:21 A Deus tentaram nos seus corações, * pedindo iguarias que fossem do seu agrado.
77:22 Falaram mal de Deus: * e disseram: poderá porventura Deus preparar uma mesa no deserto?
77:23 Sem dúvida Ele feriu a pedra e águas correram: * e as torrentes inundaram.
77:24 Poderá porventura também dar pão, * ou preparar a mesa para o seu povo?
77:25 Ouviu isto o Senhor e irritou-se: * e um fogo acendeu-se contra Jacob e cresceu a ira contra Israel.
77:26 Pois em Deus não creram: * nem d’Ele esperaram a salvação:
77:27 Mandou de cima as nuvens: * e abriu as portas do céu.
77:28 Fez chover sobre eles maná para comerem: * e um pão do céu lhes deu.
77:29 O homem comeu o pão dos anjos, * enviou-lhes Ele manjares em abundância.
77:30 Retirou do céu o vento do sul: * e enviou com seu poder o vento Áfrico.
77:31 Fez chover sobre eles carnes como pó: * e aves como areia do mar.
77:32 Caíram no meio dos seus acampamentos: * em redor das suas tendas.
77:33 Comeram, muito se fartaram e foi satisfeito o seu desejo: * não ficaram defraudados no que desejavam.
77:34 Ainda estavam as iguarias na sua boca: * quando a ira de Deus se elevou contra eles.
77:35 Matou os mais robustos, * e derrubou os escolhidos de Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 77(36-72) [5]
77:36 Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei.
77:37 Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti sunt in testaménto eius.
77:38 Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: * et non dispérdet eos.
77:38 Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem iram suam:
77:39 Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non rédiens.
77:40 Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt eum in inaquóso?
77:41 Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël exacerbavérunt.
77:42 Non sunt recordáti manus eius, * die qua redémit eos de manu tribulántis.
77:43 Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo Táneos.
77:44 Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne bíberent.
77:45 Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos: * et ranam, et dispérdidit eos.
77:46 Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ.
77:47 Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína.
77:48 Et trádidit grándini iuménta eórum: * et possessiónem eórum igni.
77:49 Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos.
77:50 Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum: * et iuménta eórum in morte conclúsit.
77:51 Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham.
77:52 Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam gregem in desérto.
77:53 Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum opéruit mare.
77:54 Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem acquisívit déxtera eius.
77:54 Et eiécit a fácie eórum gentes: * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis.
77:55 Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël.
77:56 Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia eius non custodiérunt.
77:57 Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum patres eórum convérsi sunt in arcum pravum.
77:58 In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus suis ad æmulatiónem eum provocavérunt.
77:59 Audívit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël.
77:60 Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit in homínibus.
77:61 Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem eórum in manus inimíci.
77:62 Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam sprevit.
77:63 Iúvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt lamentátæ.
77:64 Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non plorabántur.
77:65 Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens crapulátus a vino.
77:66 Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium sempitérnum dedit illis.
77:67 Et répulit tabernáculum Ioseph: * et tribum Éphraim non elégit.
77:68 Sed elégit tribum Iuda, * montem Sion quem diléxit.
77:69 Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, * quam fundávit in sǽcula.
77:70 Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium: * de post fœtántes accépit eum,
77:71 Páscere Iacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam:
77:72 Et pavit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus mánuum suárum dedúxit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Inclináte aurem vestram in verba oris mei.
Salmo 77(36-72) [5]
77:36 Depois de tudo isto ainda pecaram: * e não acreditaram nas suas maravilhas.
77:37 Seus dias foram em vaidade dissipados: * e os seus anos depressa acabaram.
77:38 Quando os matava, buscavam-n’O: * e convertiam-se e apressavam-se a volver para Ele.
77:39 Lembravam-se que Deus era o seu defensor: * e que o altíssimo Deus era o seu redentor.
77:40 Amavam-n’O com a boca, * e com sua língua Lhe mentiam.
77:41 Seu coração não era sincero com Ele: * nem se mantiveram fiéis à sua aliança.
77:42 Ele, porém, é misericordioso e perdoava os seus pecados: * e os não destruía.
77:43 Deteve muitas vezes a sua ira: * e não acendeu toda sua ira.
77:44 Lembrou-se que eram carne: * um sopro que passa e não volta.
77:45 Quantas vezes O exacerbaram no deserto, * e O moveram à ira naquele lugar árido?
77:46 Voltaram a tentar a Deus: * e a exacerbar o Santo de Israel.
77:47 Não se recordaram da sua mão, * no dia em que os redimiu da mão do opressor.
77:48 De como fez resplandecer no Egipto os seus milagres, * e os sues prodígios no campo de Tanis.
77:49 Ele converteu em sangue os seus rios: * e as suas águas para que as não pudessem beber.
77:50 Enviou contra eles todo o género de moscas, que os devoraram: * e rãs, que os destruíram.
77:51 Entregou os seus frutos ao mofo: * e as suas searas aos gafanhotos.
77:52 Destruiu com saraiva as suas vinhas: * e as suas amoreiras com geada.
77:53 Entregou à saraiva os seus animais: * e as suas possessões ao fogo.
77:54 Descarregou sobre eles a violência da sua cólera: * a indignação, a ira e a tribulação, que enviou por anjos maus.
77:55 Abriu um largo caminho à sua ira, não perdoou as suas vidas: * e envolveu na mortandade os seus animais.
77:56 Feriu todo o primogénito na terra do Egipto: * e as primícias de todo seu trabalho nas tendas de Cam.
77:57 Fez sair o seu povo como ovelhas: * e guiou-os como um rebanho no deserto.
77:58 Conduziu-os cheios de esperança e não temeram: * e o mar submergiu os seus inimigos.
77:59 Os introduziu depois no monte da sua santificação: * monte que Ele adquiriu com sua dextra.
77:60 Ante eles expulsou as gentes: * e por sorte lhes dividiu a terra e destribuiu-as por linhas de medição.
77:61 Fez habitar em suas tendas: * as tribos de Israel.
77:62 Eles, porém, tentaram e exacerbaram de novo o excelso Deus: * e não guardaram os seus preceitos.
77:63 Volveram-Lhe as costas e não observaram a aliança: * semelhantes a seus pais, falsearam como um arco torto.
77:64 Excitaram-n’O à ira nas suas colinas: * e com os ídolos que esculpiram inflamaram-Lhe o zelo.
77:65 Ouviu-os Deus e desprezou-os: * e reduziu Israël ao extremo nada.
77:66 Rejeitou o tabernáculo de Silo: * o seu próprio tabernáculo, onde tinha habitado entre os homens.
77:67 Entregou ao cativeiro a força deles: * e a sua formusura nas mãos do inimigo.
77:68 Entregou o seu povo à espada: * e desprezou a sua própria herança.
77:69 O fogo devorou os seus jovens: * e as suas virgens não foram lamentadas.
77:70 Seus sacerdotes pereceram à espada: * e ninguém chorava as suas viúvas.
77:71 O Senhor despertou como quem dorme: * como um valente embriagado de vinho.
77:72 Feriu os seus inimigos nas partes posteriores: * cobriu-os duma eterna ignomínia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Incline your ears to the words of My mouth.
Ant. Propítius esto * peccátis nostris, Dómine.
Psalmus 78 [6]
78:1 Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Ierúsalem in pomórum custódiam.
78:2 Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
78:3 Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Ierúsalem: * et non erat qui sepelíret.
78:4 Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt.
78:5 Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis zelus tuus?
78:6 Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt:
78:7 Quia comedérunt Iacob: * et locum eius desolavérunt.
78:8 Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis.
78:9 Ádiuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum:
78:10 Ne forte dicant in géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat in natiónibus coram óculis nostris.
78:10 Últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum.
78:11 Secúndum magnitúdinem brácchii tui, * pósside fílios mortificatórum.
78:12 Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.
78:13 Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in sǽculum.
78:13 In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Propítius esto peccátis nostris, Dómine.
Ant. Forgive us our sins * O Lord.
Salmo 78 [6]
78:1 Ó Deus, vieram as gentes à vossa herança, contaminaram o vosso santo templo: * e fizeram de Jerusalém uma despensa de frutas.
78:2 Deram os cadáveres de vossos servos em pasto às aves do céu: * as carnes de vossos santos aos animais da terra.
78:3 Derramaram o seu sangue como água à volta de Jerusalém: * e não havia quem lhes desse sepultura.
78:4 Chegámos a ser a maior desonra dos nossos vizinhos: * o escárnio e a troça daqueles que nos rodeiam.
78:5 Até quando, ó Senhor, Vos haveis de irar para sempre: * até quando acender-se-á como fogo o vosso zelo?
78:6 Derramai a vossa ira sobre as gentes que Vos não conhecem: * e sobre os reinos que não invocaram o vosso nome:
78:7 Pois eles devoraram Jacob: * e desolaram a sua morada.
78:8 De nossas antigas maldades Vos não lembreis, antecipem-se quanto antes as vossas misericórdias: * pois fomos reduzidos à última miséria.
78:9 Ajudai-nos, ó Deus, nosso Salvador, e pela glória de vosso nome, ó Senhor, livrai-nos: * e perdoai os nossos pecados, por amor de vosso nome:
78:10 Para que se não diga entre as gentes:o Deus deles onde está? * Fazei brilhar entre as nações e ante nossos olhos.
78:11 A vingança do sangue de vossos servos, que tem sido derramado: * cheguem à vossa presença os gemidos dos cativos.
78:12 Com o poder de vosso braço, * conservai os filhos dos que foram mortos.
78:13 Pagai aos nossos vizinhos com males sete vezes maiores: * a desonra que eles Vos fizeram, ó Senhor.
78:14 Nós, porém, vosso povo e ovelhas de vosso pasto, * nós Vos glorificaremos para sempre.
78:15 De geração em geração * publicaremos os vossos louvores.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Forgive us our sins O Lord.
℣. Deus, in sancto via tua.
℟. Quis Deus magnus sicut Deus noster.
℣. Thy way, O God, is in the holy place.
℟. Who is the great God like our God?
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 1
De Isaía Prophéta
Isa 19:1-2
1 Onus Ægýpti. Ecce Dóminus ascéndet super nubem levem, et ingrediétur Ægýptum, et commovebúntur simulácra Ægýpti a fácie eius, et cor Ægýpti tabéscet in médio eius.
2 Et concúrrere fáciam Ægýptios advérsus Ægýptios: et pugnábit vir contra fratrem suum, et vir contra amícum suum, cívitas advérsus civitátem, regnum advérsus regnum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Lúcia virgo, quid a me petis quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ? nam et fides tua illi subvénit, et ecce salváta est:
* Quia iucúndum Deo in tua virginitáte habitáculum præparásti.
℣. Sicut per me cívitas Catanénsium sublimátur a Christo, ita per te Syracusána cívitas decorábitur.
℟. Quia iucúndum Deo in tua virginitáte habitáculum præparásti.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Isaias
Isa 19:1-2
1 The burden of Egypt. Behold the Lord will ascend upon a swift cloud, and will enter into Egypt, and the idols of Egypt shall be moved at his presence, and the heart of Egypt shall melt in the midst thereof.
2 And I will set the Egyptians to fight against the Egyptians: and they shall fight brother against brother, and friend against friend, city against city, kingdom against kingdom.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Maiden Lucy, why seekest thou of me that which thou thyself canst presently give thy mother? For thy faith hath helped her, and, behold, she is made whole;
* Because thou hast made in thy virginity a pleasant dwelling-place for thy God.
℣. Even as Christ hath by me glorified Catania, so by thee shall He glorify Syracuse.
℟. Because thou hast made in thy virginity a pleasant dwellingplace for thy God.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipsa intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 2
Isa 19:3-6
3 Et dirumpétur spíritus Ægýpti in viscéribus eius, et consílium eius præcipitábo: et interrogábunt simulácra sua, et divínos suos, et pythónes, et aríolos.
4 Et tradam Ægýptum in manu dominórum crudélium, et rex fortis dominábitur eórum, ait Dóminus Deus exercítuum.
5 Et aréscet aqua de mari, et flúvius desolábitur, atque siccábitur.
6 Et defícient flúmina: attenuabúntur, et siccabúntur rivi ággerum.
Isa 19:11-13
11 Stulti príncipes Táneos, sapiéntes consiliárii Pharaónis dedérunt consílium insípiens. Quómodo dicétis Pharaóni: Fílius sapiéntium ego, fílius regum antiquórum?
12 Ubi nunc sunt sapiéntes tui? annúntient tibi, et índicent quid cogitáverit Dóminus exercítuum super Ægýptum.
13 Stulti facti sunt príncipes Táneos, emarcuérunt príncipes Mémpheos, decepérunt Ægýptum, ángulum populórum eius.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Rogávi Dóminum meum Iesum Christum, ut ignis iste non dominétur mei:
* Et impetrávi a Dómino inducias martyrii mei.
℣. Pro eo ut me diligerent, detrahébant mihi: ego autem orábam.
℟. Et impetrávi a Dómino inducias martyrii mei.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. She whose feast-day we are keeping, be our Advocate with God. Amen

Leitura 2
Isa 19:3-6
3 And the spirit of Egypt shall be broken in the bowels thereof, and I will cast down their counsel: and they shall consult their idols, and their diviners, and their wizards, and soothsayers.
4 And I will deliver Egypt into the hand of cruel masters, and a strong king shall rule over them, saith the Lord the God of hosts.
5 And the water of the sea shall be dried up, and the river shall be wasted and dry.
6 And the rivers shall fail: the streams of the banks shall be diminished, and be dried up. The reed and the bulrush shall wither away.
Isa 19:11-13
11 The princes of Tanis are become fools, the wise counsellors of Pharao have given foolish counsel: how will you say to Pharao: I am the son of the wise, the son of ancient kings?
12 Where are now thy wise men? let them tell thee, and shew what the Lord of hosts hath purposed upon Egypt.
13 The princes of Tanis are become fools, the princes of Memphis are gone astray, they have deceived Egypt, the stay of the people thereof.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I besought my Lord Jesus Christ that this fire might not take hold upon me;
* And I obtained from the Lord that I should not finish my testimony for yet a while.
℣. For so much as they loved me, so bitterly spake they against me: but I gave myself unto prayer.
℟. And I obtained from the Lord that I should not finish my testimony for yet a while.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Lúcia virgo Syracusána, génere et christiána fide nóbilis, Cátanæ ad beátæ Agathæ sepúlcrum, Eutýchiæ matris, sánguinis fluxu laborántis, sanitátem impetrávit. Mox bona ómnia quæ in dotem esset acceptúra, a matre impetráta, paupéribus distríbuit. Quare apud Paschásium præféctum, quod Christiána esset, accusáta, nec blandítiis nec minis addúci pótuit, ut idólis sacrificáret. Tunc Paschásius ira inflammátus, Lúciam eo trahi iussit, ubi eius virgínitas violarétur; sed divínitus factum est, ut firma Virgo ita consísteret, ut nulla vi de loco dimovéri posset. Quam ob rem præféctus circum ipsam ignem accéndi imperávit; sed cum ne flamma quidem eam lǽderet, multis torméntis excruciátæ guttur gládio transfígitur. Quo vúlnere accépto, Lúcia, prædícens Ecclésiæ tranquillitátem, quæ futúra erat Diocletiáno et Maximiáno mórtuis, idibus decémbris spíritum Deo réddidit. Cuius corpus Syracúsis sepúltum, deínde Constantinópolim, postrémo Venétias translátum est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Gráta facta est a Dómino in certámine, quia apud Deum et apud hómines glorificáta est: in conspéctu príncipis loquebátur sapiéntiam:
* Et Dóminus ómnium diléxit eam.
℣. Adiuvábit eam Deus vultu suo: Deus in médio eius, non commovébitur.
℟. Et Dóminus ómnium diléxit eam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et Dóminus ómnium diléxit eam.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 3
Lucy, a virgin of Syracuse, noble by birth and by her Christian faith, went to the tomb of St. Agatha at Catheria and obtained the cure of her mother, Eutychia, who was suffering from a hemorrhage. Soon after, she gained her mother's permission to distribute to the poor all the possessions which were to have served as her dowry. As a result of this charitable action, she was accused of being a Christian and brought before Paschasius the Prefect. When neither promises nor threats could induce her to sacrifice the idols, Paschasius became enraged and commanded Lucy to be taken to a place where her virginity would be violated. But the power of God gave the virgin a strength that matched the firmness of her resolution, so that no force could move her where she stood. And so the prefect commanded a fire to be kindled all around here, but the flames did not harm her. After she had suffered many torments, therefore her throat was pierced through with a sword. So wounded she foretold that the Church would have peace after the deaths of Diocletian and Maximilian, and on December 13 she gave up her spirit to God. Her body was first buried at Syracuse, than taken to Constantinople, and finally transferred to Venice.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord made her to prevail in the battle, and she was glorified in the sight of God and man; she spake wisdom before princes;
* And the Lord of all loved her.
℣. God shall help her with His countenance; God is in the midst of her, she shall not be moved.
℟. And the Lord of all loved her.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And the Lord of all loved her.
Nocturn II.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 79 [7]
79:2 Qui regis Israël, inténde: * qui dedúcis velut ovem Ioseph.
79:2 Qui sedes super Chérubim, * manifestáre coram Éphraim, Béniamin, et Manásse.
79:3 Éxcita poténtiam tuam, et veni, * ut salvos fácias nos.
79:4 Deus, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
79:5 Dómine, Deus virtútum, * quoúsque irascéris super oratiónem servi tui?
79:6 Cibábis nos pane lacrimárum: * et potum dabis nobis in lácrimis in mensúra?
79:7 Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris: * et inimíci nostri subsannavérunt nos.
79:8 Deus virtútum, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
79:9 Víneam de Ægýpto transtulísti: * eiecísti gentes, et plantásti eam.
79:10 Dux itíneris fuísti in conspéctu eius: * plantásti radíces eius, et implévit terram.
79:11 Opéruit montes umbra eius: * et arbústa eius cedros Dei.
79:12 Exténdit pálmites suos usque ad mare: * et usque ad flumen propágines eius.
79:13 Ut quid destruxísti macériam eius: * et vindémiant eam omnes, qui prætergrediúntur viam?
79:14 Exterminávit eam aper de silva: * et singuláris ferus depástus est eam.
79:15 Deus virtútum, convértere: * réspice de cælo, et vide, et vísita víneam istam.
79:16 Et pérfice eam, quam plantávit déxtera tua: * et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
79:17 Incénsa igni, et suffóssa * ab increpatióne vultus tui períbunt.
79:18 Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ: * et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
79:19 Et non discédimus a te, vivificábis nos: * et nomen tuum invocábimus.
79:20 Dómine, Deus virtútum, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn II.
Ant. Alleluia, * alleluia, alleluia.
Salmo 79 [7]
79:1 Vós que governais Israel, atendei: * que como uma ovelha conduzis José.
79:2 Que estais sentado sobre os querubins, * manifestai ante Efraim, Benjamim e Manassés.
79:3 Mostrai o vosso poder e vem, * para nos salvar.
79:4 Ó Deus, convertei-nos: * mostrai-nos o vosso rosto e seremos salvos.
79:5 Senhor Deus dos exércitos, * até quando estareis furioso, sem ouvir a oração de vosso servo?
79:6 Até quando nos sustentareis com pão de lágrimas: * e nos dareis a beber lágrimas com abundância?
79:7 Fizestes-nos um objecto de disputa para os nossos vizinhos: * e os nossos inimigos fizeram escárnio de nós.
79:8 Deus dos exércitos, restaurai-nos: * mostrai-nos o vosso rosto e seremos salvos.
79:9 Trasladastes a vossa vinha do Egipto: * plantaste-la em seu lugar e lançastes fora as gentes.
79:10 Fostes guia no caminho diante dela: * plantastes as suas raízes e encheu a terra.
79:11 Sua sombra cobriu os montes: * e os seus ramos os cedros de Deus.
79:12 Estendeu a sua ramagem até ao mar: * e até ao rio os seus rebentos.
79:13 Para que destruístes o seu muro: * para que a vindimem todos os que pelo caminho passam?
79:14 O javali da selva destruiu-a: * e a fera selvagem a devorou.
79:15 Ó Deus dos exércitos, voltai-Vos: * olhai do céu, vede e visitai esta vinha.
79:16 Protegei aquela que a vossa dextra plantou: * e olhai para o filho do homem, a quem escolhestes.
79:17 Ela foi queimada pelo fogo e escavada: * ante vosso rosto perecerá.
79:18 Estendei a vossa mão sobre o homem de vossa dextra: * e sobre o filho do homem que escolhestes para Vós.
79:19 Então nos não afastaremos de Vós, vida nos dareis: * e invocaremos o vosso nome.
79:20 Ó Senhor Deus dos exércitos, convertei-nos: * mostrai-nos o vosso rosto e seremos salvos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 80 [8]
80:2 Exsultáte Deo, adiutóri nostro: * iubiláte Deo Iacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium iucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et iudícium Deo Iacob.
80:6 Testimónium in Ioseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum eius: * manus eius in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 80 [8]
80:1 Exultai-vos louvando a Deus, nosso protector: * cantai com alegria a Deus de Jacob.
80:2 Entoai um salmo e tocai os timbales: * o saltério harmonioso, com a cítara.
80:3 Tocai a trombeta na lua nova, * no dia notável de vossa solenidade.
80:4 Pois é um preceito para Israel: * e uma ordem do Deus de Jacob.
80:5 Estabeleceu isto como lei para José, quando saía da terra do Egipto: * quando ouviu uma língua que não entendia.
80:6 Libertou os seus ombros dos fardos: * as suas mãos escravizadas nos cestos.
80:7 Na tribulação me invocaste e eu te livrei: * ouvi-te no recôndito da tempestade, provei-te junto das águas da contradição.
80:8 Ouve, ó povo meu, e eu te instruirei: * Israel, se me ouvires, não haverá em ti deus novo, nem deus estranho adorarás.
80:9 Eu sou, de facto, o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egipto: * abre a tua boca e a rechearei.
80:10 Meu povo não ouviu minha voz: * e Israel me não atendeu.
80:11 Abandonei-os aos desejos do seu coração: * eles irão caminhando atrás dos seus devaneios.
80:12 Se o meu povo me tivesse ouvido: * se Israel tivesse andado nos meus caminhos:
80:13 Facilmente teria podido humilhar os seus inimigos: * e a minha mão teria caído sobre os seus opressores.
80:14 Os inimigos do Senhor mentiram-Lhe: * e o tempo deles será eterno.
80:15 Apesar disso alimentou-os da flor do trigo: * e saciou-os de mel saído da pedra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 81 [9]
81:1 Deus stetit in synagóga deórum: * in médio autem deos diiúdicat.
81:2 Úsquequo iudicátis iniquitátem: * et fácies peccatórum súmitis?
81:3 Iudicáte egéno, et pupíllo: * húmilem, et páuperem iustificáte.
81:4 Erípite páuperem: * et egénum de manu peccatóris liberáte.
81:5 Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: * movebúntur ómnia fundaménta terræ.
81:6 Ego dixi: Dii estis, * et fílii Excélsi omnes.
81:7 Vos autem sicut hómines moriémini: * et sicut unus de princípibus cadétis.
81:8 Surge, Deus, iúdica terram: * quóniam tu hereditábis in ómnibus géntibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 81 [9]
81:1 Deus está presente no conselho dos deuses: * no meio deles julga os mesmos deuses.
81:2 Até quando julgareis injustamente: * e tereis em favor os pecadores?
81:3 Fazei justiça ao necessitado e ao órfão: * atendei à razão do humilde e do pobre.
81:4 Resgatai o pobre: * e livrai o desvalido da mão do pecador.
81:5 Não souberam nem entenderam, andam nas trevas: * serão abalados todos os fundamentos da terra.
81:6 Eu disse:sois deuses, * e todos filhos do Excelso.
81:7 Contudo, vós como homens morrereis: * e caireis como um qualquer príncipe.
81:8 Levantai-Vos, ó Deus, julgai a terra: * porque todos as gentes são vossa herança.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 82 [10]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adiutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Iabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 82 [10]
82:1 Ó Deus, quem a Vós será semelhante? * Não silenciais, ó Deus, nem Vos detenhais.
82:2 Porque eis que os vossos inimigos gritam: * e os que Vos odeiam levantaram a cabeça.
82:3 Vil planos formaram contra o vosso povo: * e conspiraram contra os vossos santos.
82:4 Disseram:vinde e exterminemo-los entre as gentes: * e não haja mais memória do nome de Israel.
82:5 Pensaram de acordo: * e todos juntos fizeram aliança contra Vós, as tendas dos Idumeus e os Ismælitas:
82:6 Moab e os Agarenos, Gebal e Amon e Amalec: * os estrangeiros com os moradores de Tiro.
82:7 Assur também se uniu com eles: * juntaram-se para auxiliarem os filhos de Lot.
82:8 Fazei-lhes como a Median e a Sisara: * como a Jabin no ribeiro de Cisson.
82:9 Foram destruídos em Endor: * tornaram-se como o esterco da terra.
82:10 Tratai os seus príncipes como Oreb e Zeb, * e Zebee e Salmana:
82:11 Todos seus príncipes: * os quais tinham dito:apoderemos como herança o santuário de Deus.
82:12 Ó meu Deus, agitai-os como uma roda: * e como uma palhinha diante do vento.
82:13 Como fogo que queima uma selva: * e como chama que abrasa os montes:
82:14 Assim os perseguireis com vossa tempestade: * e com vossa ira os aterrareis.
82:15 Cobri os seus rostos de ignomínia: * e deste modo buscarão o vosso nome, ó Senhor.
82:16 Sejam envergonhados e conturbados para sempre: * sejam confundidos e pereçam.
82:17 Conheçam que Vos é próprio o nome de Senhor: * e que só Vós sois o Altíssimo em toda a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 83 [11]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cuius est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Iacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abiéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 83 [11]
83:1 Quão amáveis são os vossos tabernáculos, Senhor dos exércitos: * a minha alma suspira e desfalece pelos átrios do Senhor.
83:2 Meu coração e minha carne * regozijam-se no Deus vivo.
83:3 De facto, o passarinho acha casa para si: * e a rola um ninho para lá pôr os seus filhinhos.
83:4 Vossos altares, Senhor dos exércitos: * meu Rei e meu Deus.
83:5 Senhor, bem-aventurados os que moram na vossa casa: * pelos séculos dos séculos Vos louvarão.
83:6 Bem-aventurado o varão que de Vós espera auxílio: * preparou elevações no seu coração, neste vale de lágrimas, no lugar que destinou.
83:7 De facto, o legislador dar-lhe-á a sua bênção, caminhará de virtude em virtude: * será visto o Deus dos deuses em Sião.
83:8 Senhor, ó Deus dos exércitos, ouvi a minha oração: * prestai ouvidos, ó Deus de Jacob.
83:9 Ó Deus nosso protector, olhai para nós: * e ponde os olhos no rosto de vosso Cristo:
83:10 Pois é melhor um só dia nos vossos átrios, * que milhares.
83:11 Preferi ser o último na casa do meu Deus: * a morar nas tendas dos pecadores.
83:12 Pois Deus ama a misericórdia e a verdade: * o Senhor dará a graça e a glória.
83:13 Não privará de seus bens aqueles que andam na inocência: * ó Senhor dos exércitos, bem-aventurado o homem que em Vós espera.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 84 [12]
84:2 Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Iacob.
84:3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.
84:4 Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.
84:5 Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.
84:6 Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
84:7 Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.
84:8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.
84:9 Áudiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.
84:9 Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.
84:10 Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.
84:11 Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * iustítia, et pax osculátæ sunt.
84:12 Véritas de terra orta est: * et iustítia de cælo prospéxit.
84:13 Étenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.
84:14 Iustítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
Salmo 84 [12]
84:1 Abençoastes, ó Senhor, a vossa terra: * libertastes Jacob do cativeiro.
84:2 Perdoastes a iniquidade de vosso povo: * cobristes todos seus pecados.
84:3 Mitigastes toda vossa ira: * suspendestes a raiva de vossa indignação.
84:4 Convertei-nos, ó Deus, nosso Salvador: * e afastai de nós a vossa ira.
84:5 Estareis porventura para sempre irado connosco? * Ou estendereis a vossa ira de geração em geração?
84:6 Ó Deus, voltando-Vos restituir-nos-eis a vida: * e o vosso povo alegrar-se-á em Vós.
84:7 Mostrai-nos, ó Senhor, a vossa misericórdia: * e dai-nos a vossa salvação.
84:8 Ouvirei o que me disser o Senhor Deus: * porque anunciará Ele a paz ao seu povo.
84:9 Aos seus santos: * e àqueles que se convertem de coração.
84:10 Sim, a sua salvação está perto dos que O temem: * e a glória habitará na nossa terra.
84:11 A misericórdia e a verdade se encontraram: * a justiça e a paz se beijaram.
84:12 A verdade brotou da terra: * e a justiça olhou do céu.
84:13 De facto, o Senhor dará a sua bondade: * e a nossa terra produzirá o seu fruto.
84:14 Adiante d’Ele irá a justiça : * e imprimirá os seus passos no caminho.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Alleluia, alleluia, alleluia.
Capitulum
Sir 51:4-5
Liberásti me secúndum multitúdinem misericórdiæ nóminis tui a rugiéntibus, præparátis ad escam, de mánibus quæréntium ánimam meam, et de multis tribulatiónibus quæ circumdedérunt me.
℟. Deo grátias.

℣. Dilexísti iustítiam, et odísti iniquitátem:
℟. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
Capitulum
Sir 51:4-5
And thou hast delivered me, according to the multitude of the mercy of thy name, from them that did roar, prepared to devour. Out of the hands of them that sought my life, and from the gates of afflictions, which compassed me about.
℟. Graças a Deus.

℣. Thou hast loved righteousness, and hated iniquity.
℟. Therefore God, thy God, hath anointed thee with the oil of gladness.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut sicut de beátæ Lúciæ Vírginis et Mártyris tuæ festivitáte gaudémus; ita piæ devotiónis erudiámur afféctu.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oração {do Próprio dos Santos}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Graciously hear us, O God of our salvation; that as we rejoice in the festivity of blessed Lucy, thy Virgin and Martyr, we may be instructed in the affections of a loving devotion.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Aleluia.
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 66 [0]
66:1 Deus tenha piedade de nós e nos abençoe: * faça resplandecer a sua face sobre nós e tenha de nós piedade.
66:2 Para que conheçamos na terra o vosso caminho, * e entre todas as gentes a vossa salvação.
66:3 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus: * que todos os povos Vos glorifiquem.
66:4 Alegrem-se as gentes e regozijem-se: * porquanto julgais os povos com equidade e dirigis as gentes sobre a terra.
66:5 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus, que os povos todos Vos glorifiquem: * a terra deu o seu fruto.
66:6 Abençoe-nos Deus, o nosso Deus, abençoe-nos Deus: * e temam-n’O todos os confins da terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmi {Laudes:1 Psalmi, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Oránte sancta Lúcia, * appáruit ei beáta Agatha, et consolabátur ancíllam Christi.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Oránte sancta Lúcia, appáruit ei beáta Agatha, et consolabátur ancíllam Christi.
Salmos {Laudes:1 Salmos, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. While St. Lucy was praying, * the blessed Agatha appeared unto her, and consoled the handmaiden of Christ.
Salmo 92 [1]
92:1 O Senhor reinou e vestiu-se de magnificência: * vestiu-se o Senhor de fortaleza e cingiu-se dela.
92:2 Pois firmou a órbita da terra, * que não será abalada.
92:3 De então ficou vosso trono preparado: * Vós sois desde a eternidade.
92:4 Os rios levantaram, ó Senhor: * os rios levantaram a sua voz.
92:5 Levantaram os rios o som das suas ondas, * com estrondo das muitas águas.
92:6 Maravilhosas as elevações do mar: * admirável o Senhor nas alturas.
92:7 Vossos testemunhos são digníssimos de fé: * a santidade convém à vossa casa, ó Senhor, na longitude dos dias.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. While St. Lucy was praying, the blessed Agatha appeared unto her, and consoled the handmaiden of Christ.
Ant. Lúcia virgo, * quid a me petis quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Psalmus 99 [2]
99:2 Iubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu eius, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus eius, et oves páscuæ eius: * introíte portas eius in confessióne, átria eius in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen eius: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia eius, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lúcia virgo, quid a me petis quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Ant. O virgin Lucy, * wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Salmo 99 [2]
99:1 Aclamai a Deus, toda a terra: * servi o Senhor com alegria.
99:2 Vinde à sua presença * em grande exaltação.
99:3 Sabei que o Senhor é Deus: * nos fez Ele e não nós a nós mesmos.
99:4 O seu povo e as ovelhas do seu pasto: * entrai nos seus portões com louvor, nos seus átrios com hinos:glorificai-O.
99:5 Louvai o seu nome:porque o Senhor é suave, a sua misericórdia é eterna: * e a sua verdade permanece de geração em geração.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O virgin Lucy, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Ant. Per te, Lúcia virgo, * cívitas Syracusána decorábitur a Dómino Iesu Christo.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per te, Lúcia virgo, cívitas Syracusána decorábitur a Dómino Iesu Christo.
Ant. Through thee, O virgin Lucy, * the city of Syracuse shall be made glorious by the Lord Jesus Christ.
Salmo 62 [3]
62:1 Ó Deus, ó meu Deus, * a Vós vigio desde a aurora.
62:2 De Vós está sedenta a minha alma, * de quantas maneiras a minha carne.
62:3 Em terra deserta, intransitável e sem água: * no santuário me apresentei a Vós, para contemplar o vosso poder e a vossa glória.
62:4 Porque a vossa misericórdia é melhor que as vidas: * os meus lábios Vos louvarão.
62:5 Assim Vos bendirei em minha vida: * e, invocando o vosso nome, levantarei as minhas mãos.
62:6 Como de banha e gordura seja farta a minha alma: * e com lábios de júbilo louvar-Vos-á a minha boca.
62:7 Se me tenho lembrado de Vós sobre o meu leito, nas madrugadas meditarei em Vós: * pois fostes o meu defensor.
62:8 À sombra de vossas asas me regozijarei, a minha alma está presa a Vós: * a vossa dextra me acolheu.
62:9 Eles em vão procuraram tirar-me a vida, entrarão nas profundidades da terra: * serão entregues ao poder da espada e virão a ser presa das raposas.
62:10 Entretanto o rei alegrar-se-á em Deus, louvados serão todos os que juram por Ele: * pois foi fechada a boca aos que proferiam iniquidades.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Through thee, O virgin Lucy, the city of Syracuse shall be made glorious by the Lord Jesus Christ.
Ant. Benedíco te, * Pater Dómini mei Iesu Christi, quia per Fílium tuum ignis exstínctus est a látere meo.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ iustórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Benedíco te, Pater Dómini mei Iesu Christi, quia per Fílium tuum ignis exstínctus est a látere meo.
Ant. I bless thee, * O Father of my Lord Jesus Christ, for through thy Son the fire was extinguished round about me.
Cântico dos Três Jovens [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Bendizei o Senhor, todas as obras do Senhor: * louvai-O e aclamai-O em todos os séculos.
3:58 Anjos do Senhor, bendizei o Senhor: * céus, bendizei o Senhor:
3:59 Águas todas, que estai nos espaços celestiais, bendizei o Senhor: * bendizei o Senhor, todos os exércitos do Senhor.
3:60 Bendizei o Senhor, sol e lua: * bendizei o Senhor, estrelas do céu.
3:61 Chuvas e orvalhos, bendizei todos o Senhor: * ventos, bendizei todos o Senhor.
3:62 Bendizei o Senhor, ó fogo e chamas: * bendizei o Senhor, ó frio e frio gélido.
3:63 Ó orvalhos e chuvas, bendizei o Senhor: * ó neves e gelos, bendizei o Senhor.
3:64 Bendizei o Senhor, ó granizos e geadas: * bendizei o Senhor, ó noites e dias.
3:65 Luz e trevas, bendizei o Senhor: * relâmpagos e tempestades, bendizei o Senhor.
3:66 Que a terra bendiga o Senhor: * que O louve e aclame em todos os séculos.
3:67 Ó montes e colinas, bendizei o Senhor: * ó todos os seres, que germinais na terra, bendizei o Senhor.
3:68 Bendizei o Senhor, ó fontes: * bendizei o Senhor, ó mares e rios.
3:69 Peixes e todos os entes, que vos moveis nas águas, bendizei o Senhor: * aves do céu, bendizei todas o Senhor.
3:70 Ó animais e rebanhos, bendizei todos o Senhor: * bendizei o Senhor, ó filhos dos homens.
3:71 Bendizei o Senhor, ó Israel: * louvai-O e aclamai-O em todos os séculos.
3:72 Sacerdotes do Senhor, bendizei o Senhor: * servos do Senhor, bendizei o Senhor.
3:73 Bendizei o Senhor, ó espíritos e almas dos justos: * bendizei o Senhor, ó santos e humildes de coração.
3:74 Bendizei o Senhor, ó Ananias, Azarias e Misael: * louvai-O e exaltai-O em todos os séculos.
3:75 (inclina cabeça) Bendigamos o Pai, e o Filho, assim como o Espírito Santo; * louvemo-l’O e aclamemo-l’O em todos os séculos.
3:56 Bendito sois, Senhor, no firmamento do céu: * e digno de ser louvado e aclamado em todos os séculos.
Ant. I bless thee, O Father of my Lord Jesus Christ, for through thy Son the fire was extinguished round about me.
Ant. Soror mea, Lúcia, * virgo Deo devóta, quid a me petis, quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. Lucy, my sister, * thou virgin consecrated to God, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Salmo 148 [5]
148:1 Louvai o Senhor dos céus: * louvai-O nas alturas.
148:2 Louvai-O, todos seus anjos: * louvai-O, todos os seus exércitos.
148:3 Louvai-O, sol e lua: * louvai-O, todas as estrelas luminosas.
148:4 Louvai-O, céus dos céus: * e todas as águas que estão sobre os céus, louvem o nome do Senhor.
148:5 Pois Ele falou e foram feitas: * mandou e foram criadas.
148:6 Ele estabeleceu-as para sempre e pelos séculos dos séculos: * fixou-lhes uma doutrina que não passará.
148:7 Louvai o Senhor criaturas da terra, * ó dragões, e todos abysmos.
148:8 Fogo, granizo, neve, geada, espírito das tempestades: * que executam a sua palavra:
148:9 Montes e todos outeiros: * árvores frutíferas e todos os cedros.
148:10 Animais e todos os gados: * serpentes e aves que voam:
148:11 Reis da terra e todos os povos: * príncipes e todos os juízes da terra.
148:12 Jovens e donzelas, velhos e meninos louvem o nome do Senhor: * pois só o seu nome é digno de ser exaltado.
148:13 Seu louvor está acima do céu e da terra: * Ele ergueu o poder do seu povo.
148:14 Cantem-Lhe hinos todos seus santos: * os filhos de Israel, o povo que se aproxima d’Ele.
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Salmo 149 [6]
149:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * o seu louvor na igreja dos santos.
149:2 Alegre-se Israel n’Aquele que o criou: * e os filhos de Sião exultem-se em seu rei.
149:3 Louvem em coro o seu nome: * cantem ao som do tambor e do saltério:
149:4 Pois o Senhor tem-se comprazido no seu povo: * e há-de exaltar os mansos até salvá-los.
149:5 Exultar-se-ão os santos na glória: * eles alegrar-se-ão nas suas mansões.
149:6 As exaltações de Deus estarão na sua boca: * e espadas de dous gumes nas suas mãos.
149:7 Para exercer a vingança entre as nações: * e o castigo entre os povos.
149:8 Para prender os seus reis com grilhões: * e os seus nobres com algemas de ferro.
149:9 Para executar contra eles a sentença escrita: * tal é a glória reservada a todos seus santos.
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Soror mea, Lúcia, virgo Deo devóta, quid a me petis, quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Salmo 150 [7]
150:1 Louvai o Senhor no seu santuário: * louvai-O no seu augusto firmamento.
150:2 Louvai-O nas suas virtudes: * louvai-O segundo a multitude da sua grandeza.
150:3 Louvai-O ao som da trombeta: * louvai-O com o saltério e a cítara.
150:4 Louvai-O com timbales e em coro: * louvai-O com cordas e órgão.
150:5 Louvai-O com címbalos melodiosos:louvai-O com címbalos de júbilo: * todo o espírito louve o Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Lucy, my sister, thou virgin consecrated to God, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
2 Cor 10:17-18
Fratres: Qui gloriátur, in Dómino gloriétur. Non enim qui seípsum comméndat, ille probátus est; sed quem Deus comméndat.
℟. Deo grátias.

℟.br. Spécie tua * Et pulchritúdine tua.
℟. Spécie tua * Et pulchritúdine tua.
℣. Inténde, próspere procéde, et regna.
℟. Et pulchritúdine tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Spécie tua * Et pulchritúdine tua.

Hymnus
Iesu, coróna Vírginum,
Quem Mater illa cóncipit
Quæ sola Virgo párturit,
Hæc vota clemens áccipe:

Qui pascis inter lília
Septus choréis Vírginum,
Sponsus decórus glória
Sponsísque reddens prǽmia.

Quocúmque pergis, Vírgines
Sequúntur, atque láudibus
Post te canéntes cúrsitant,
Hymnósque dulces pérsonant;

Te deprecámur lárgius,
Nostris adáuge sénsibus
Nescíre prorsus ómnia
Corruptiónis vúlnera.

Laus, honor, virtus, glória
Deo Patri et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.

℣. Diffúsa est grátia in lábiis tuis.
℟. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
Capítulo Responsório Hino Verso {do Comum ou Festa}
2 Cor 10:17-18
Brothers: But he that glorieth, let him glory in the Lord. For not he who commendeth himself, is approved, but he, whom God commendeth.
℟. Graças a Deus.

℟.br. In thy comeliness * and in thy beauty.
℟. In thy comeliness * and in thy beauty.
℣. Go forward, fare prosperously, and reign.
℟. In thy beauty.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. In thy comeliness * and in thy beauty.

Hino
Jesu, the virgins' crown, do thou
Accept us as in prayer we bow;
Born of that Virgin, whom alone
The mother and the maid we own.

Amongst the lilies thou dost feed,
By virgin choirs accompanied;
With glory decked, the spotless brides
Whose bridal gifts thy love provides.

They, wheresoe'er thy footsteps bend,
With hymns and praises still attend:
In blessèd troops they follow thee,
With dance, and song, and melody.

We pray thee therefore to bestow
Upon our senses here below
Thy grace, that so we may endure
From taint of all corruption pure.

All laud to God the Father be,
All praise, eternal Son, to thee;
All glory as is ever meet,
To God, the holy Paraclete.
Amen.

℣. Grace is poured into thy lips.
℟. Therefore God hath blessed thee for ever.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Colúmna es * immóbilis, Lúcia, sponsa Christi: quia omnis plebs te exspéctat, ut accípias corónam vitæ, allelúia.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Colúmna es immóbilis, Lúcia, sponsa Christi: quia omnis plebs te exspéctat, ut accípias corónam vitæ, allelúia.
Canticum Benedictus {Antífona do Próprio dos Santos}
Ant. Thou art become as a pillar * that cannot be shaken, Lucy, O Bride of Christ: all the people wait for thee, until thou receive the crown of life, alleluia.
Canticle of Zacharias
Luke 1:68-79
1:68 Blessed be the Lord God of Israel; * because he hath visited and wrought the redemption of his people:
1:69 And hath raised up an horn of salvation to us, * in the house of David his servant:
1:70 As he spoke by the mouth of his holy Prophets, * who are from the beginning:
1:71 Salvation from our enemies, * and from the hand of all that hate us:
1:72 To perform mercy to our fathers, * and to remember his holy testament,
1:73 The oath, which he swore to Abraham our father, * that he would grant to us,
1:74 That being delivered from the hand of our enemies, * we may serve him without fear,
1:75 In holiness and justice before him, * all our days.
1:76 And thou, child, shalt be called the prophet of the Highest: * for thou shalt go before the face of the Lord to prepare his ways:
1:77 To give knowledge of salvation to his people, * unto the remission of their sins:
1:78 Through the bowels of the mercy of our God, * in which the Orient from on high hath visited us:
1:79 To enlighten them that sit in darkness, and in the shadow of death: * to direct our feet into the way of peace.
68
Bendito o Senhor Deus de Israel *
Que visitou e redimiu o seu povo
69
E nos deu um Salvador poderoso *
Na casa de David, seu servo,
70
Conforme prometeu pela boca dos seus santos, *
Os profetas dos tempos antigos,
71
Para nos libertar dos nossos inimigos *
E das mãos daqueles que nos odeiam
72
Para mostrar a sua misericórdia a favor dos nossos pais, *
Recordando a sua sagrada aliança
73
E o juramento que fizera a Abraão, nosso pai, *
Que nos havia de conceder esta graça:
74
De O servirmos um dia, sem temor, *
Livres das mãos dos nossos inimigos,
75
Em santidade e justiça, na sua presença, *
Todos os dias da nossa vida.
76
E tu, menino, serás chamado profeta do Altíssimo, *
Porque irás à sua frente a preparar os seus caminhos,
77
Para dar a conhecer ao seu povo a salvação *
Pela remissão dos seus pecados,
78
Graças ao coração misericordioso do nosso Deus, *
Que das alturas nos visita como sol nascente,
79
Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte *
E dirigir os nossos passos no caminho da paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Thou art become as a pillar that cannot be shaken, Lucy, O Bride of Christ: all the people wait for thee, until thou receive the crown of life, alleluia.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut sicut de beátæ Lúciæ Vírginis et Mártyris tuæ festivitáte gaudémus; ita piæ devotiónis erudiámur afféctu.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Commemoratio: Feria V infra Hebdomadam II Adventus
Ant. Tu es qui ventúrus es, * Dómine, quem exspectámus, ut salvum fácias pópulum tuum.

℣. Vox clamántis in desérto: Paráte viam Dómini.
℟. Rectas fácite sémitas eius.

Orémus.
Excita, Dómine, corda nostra ad præparándas Unigéniti tui vias: ut, per eius advéntum, purificátis tibi méntibus servíre mereámur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Graciously hear us, O God of our salvation; that as we rejoice in the festivity of blessed Lucy, thy Virgin and Martyr, we may be instructed in the affections of a loving devotion.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

Comemoração:: Feria V infra Hebdomadam II Adventus
Ant. O Lord, Thou art He That should come, * for Whom we look, that Thou shouldest save thy people.

℣. É a voz que clama no deserto: Preparai a via do Senhor.
℟. Aplanai os seus caminhos.

Let us pray.
Stir up our hearts, O Lord, to make ready the ways of thine Only-begotten Son, that by His coming our minds being purified, we may the more worthily give up ourselves to thy service:
Que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Aleluia.
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
Hino
Já o dia nasceu novamente.
Supliquemos, orando, ao Senhor
que nos guarde do mal neste dia
e por atos vivamos o amor.

Ponha freios à língua e a modere,
da discórdia evitando a paixão;
que nos vele o olhar e o defenda
da vaidade e de toda a ilusão.

Sejam puros os seres no íntimo,
dominando os instintos do mal.
Evitemos do orgulho o veneno,
moderando o impulso carnal.

Para que, no final deste dia,
quando a noite, em seu curso, voltar,
abstinentes e puros, possamos
sua glória e louvores cantar.

Louvor e glória ao Pai,
Ao filho seu também,
Ao Espírito Paráclito
Agora e sempre.
Amém.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Oránte sancta Lúcia, * appáruit ei beáta Agatha, et consolabátur ancíllam Christi.
Psalmus 12 [1]
12:1 Úsquequo, Dómine, obliviscéris me in finem? * Úsquequo avértis fáciem tuam a me?
12:2 Quámdiu ponam consília in ánima mea, * dolórem in corde meo per diem?
12:3 Úsquequo exaltábitur inimícus meus super me? * réspice, et exáudi me, Dómine, Deus meus.
12:4 Illúmina óculos meos ne umquam obdórmiam in morte: * nequándo dicat inimícus meus: Præválui advérsus eum.
12:5 Qui tríbulant me, exsultábunt si motus fúero: * ego autem in misericórdia tua sperávi.
12:6 Exsultábit cor meum in salutári tuo: cantábo Dómino qui bona tríbuit mihi: * et psallam nómini Dómini altíssimi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. While St. Lucy was praying, * the blessed Agatha appeared unto her, and consoled the handmaiden of Christ.
Salmo 12 [1]
12:1 Até quando, ó Senhor, me esquecereis para sempre? * Até quando afastareis de mim a vossa face?
12:2 Até quando trarei a minha alma com planos, * e o meu coração todo o dia em dor?
12:3 Até quando o meu inimigo será exaltado sobre mim? * Olhai para mim e escutai-me, ó Senhor meu Deus.
12:4 Iluminai os meus olhos para que nunca durma na morte: * para que nunca o meu inimigo diga: prevaleci contra ele.
12:5 Os que me atribulam exultarão se for amotinado: * eu, porém, esperei na vossa misericórdia.
12:6 Meu coração exultará na vossa salvação: cantarei ao Senhor que bem me fez: * e salmos entoarei ao nome do altíssimo Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 13 [2]
13:1 Dixit insípiens in corde suo: * non est Deus.
13:1 Corrúpti sunt, et abominábiles facti sunt in stúdiis suis: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
13:2 Dóminus de cælo prospéxit super fílios hóminum, * ut vídeat si est intéllegens, aut requírens Deum.
13:3 Omnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
13:3 Sepúlcrum patens est guttur eórum: linguis suis dolóse agébant * venénum áspidum sub lábiis eórum.
13:3 Quorum os maledictióne et amaritúdine plenum est: * velóces pedes eórum ad effundéndum sánguinem.
13:3 Contrítio et infelícitas in viis eórum, et viam pacis non cognovérunt: * non est timor Dei ante óculos eórum.
13:4 Nonne cognóscent omnes qui operántur iniquitátem, * qui dévorant plebem meam sicut escam panis?
13:5 Dóminum non invocavérunt, * illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor.
13:6 Quóniam Dóminus in generatióne iusta est, consílium ínopis confudístis: * quóniam Dóminus spes eius est.
13:7 Quis dabit ex Sion salutáre Israël? * cum avérterit Dóminus captivitátem plebis suæ, exsultábit Iacob, et lætábitur Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 13 [2]
13:1 O insensato disse no seu coração: * não há Deus.
13:2 Corromperam-se e tornaram-se abomináveis nos seus desejos: * não há quem o bem faça, não há nem sequer um.
13:3 O Senhor olhou do céu para os filhos dos homens, * para ver se há quem tenha inteligência, ou busque a Deus.
13:4 Todos se extraviaram, todos se tornaram inúteis: * não há quem o bem faça, não há nem sequer um.
13:5 Sua garganta é um sepulcro aberto; com suas línguas urdem enganos, * debaixo dos seus lábios há áspides venenosas.
13:6 Sua boca está cheia de maldição e de amargura: * os seus pés são velozes para derramar sangue.
13:7 Há tormento e desgraça nos seus caminhos e não conheceram o caminho da paz: * não há temor de Deus ante seus olhos.
13:8 Não terão porventura conhecimento todos os que obram a iniquidade, * os que devoram o meu povo como a um pão?
13:9 Não invocaram o Senhor, * ali tremeram de medo, onde não havia que temer.
13:10 Porque o Senhor está com a geração dos justos, confundistes os planos do pobre: * mas o Senhor é a sua esperança.
13:11 Quem enviará de Sião a salvação de Israel? * Quando o Senhor puser fim ao cativeiro do seu povo, exultará Jacob e alegrar-se-á Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 14 [3]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur iustítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu eius malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui iurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Oránte sancta Lúcia, appáruit ei beáta Agatha, et consolabátur ancíllam Christi.
Salmo 14 [3]
14:1 Senhor, quem habitará no vosso tabernáculo? * Ou quem descansará no vosso santo monte?
14:2 O que vive sem mácula, * e pratica a justiça:
14:3 O que fala verdade no seu coração, * o que não forjou dolos com sua língua:
14:4 Nem mal fez ao seu próximo, * nem consentiu que seus próximos fossem desonrados.
14:5 Na sua apreciação considera o malvado como um nada, * mas honra os que temem o Senhor:
14:6 Faz juramento ao seu próximo e o não engana, * não empresta o seu dinheiro com usura, nem aceita subornos contra o inocente.
14:7 Quem procede assim: * jamais será abalado.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. While St. Lucy was praying, the blessed Agatha appeared unto her, and consoled the handmaiden of Christ.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Capitulum Versus {do Saltéio do dia correspondente}
1 Tim. 1:17
Now to the king of ages, immortal, invisible, the only God, be honour and glory for ever and ever. Amen.
℟. Graças a Deus.

℣. Arise, O Christ, and help us.
℟. And deliver us for thy name's sake.
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oraçoes
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.

℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Let us pray.
O Lord, our heavenly Father, Almighty and everlasting God, who has safely brought us to the beginning of this day: defend us by thy mighty power; and grant that this day we fall into no sin, but that all our doings may be ordered by thy governance, to do always what is righteous in thy sight.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.

Martyrologium (anticip.)
Décimo nono Kaléndas Ianuárii Luna séptima Anno Dómini 2018

Ubédæ, in Hispánia, natális sancti Ioánnis a Cruce, Presbýteri et Confessóris, sanctæ Terésiæ in Carmelitárum reformatióne sócii; quem, a Summo Pontífice Benedícto Décimo tértio Sanctis adscríptum, Pius Papa Undécimus Doctórem universális Ecclésiæ declarávit. Ipsíus tamen festívitas ágitur octávo Kaléndas Decémbris.
Rhemis, in Gállia, pássio sanctórum Nicásii Epíscopi, ac soróris Eutrópiæ Vírginis, et Sociórum Mártyrum; qui a bárbaris Ecclésiæ hóstibus cæsi sunt.
Alexandríæ sanctórum Mártyrum Herónis, Arsénii, Isidóri, et Dióscori púeri. Horum tres primos Iudex, in persecutióne Deciána, cum eos, váriis torméntis dilánians, pari armátos constántia vidéret, tradi ígnibus iubet; Dióscorus vero, multiplíciter flagellátus, divíno nutu ad consolatiónem fidélium dimíssus est.
Antiochíæ natális sanctórum Mártyrum Drusi, Zósimi et Theodóri.
Eódem die pássio sanctórum Iusti et Abúndii, qui, sub Numeriáno Imperatóre et Olýbrio Prǽside, coniécti in ignem, et, cum inde evasíssent illǽsi, gládio percússi sunt.
In Cypro natális beáti Spiridiónis Epíscopi, qui unus fuit ex illis Confessóribus, quos Galérius Maximiánus, dextro oculo effósso et sinístro póplite succíso, ad metálla damnáverat. Hic prophetíæ dono et signórum glória ínclitus fuit, et in Nicǽno Concílio philósophum éthnicum, Christiánæ religióni insultántem, devícit et ad fidem perdúxit.
Bérgomi sancti Viatóris, Epíscopi et Confessóris.
Pápiæ sancti Pompéii Epíscopi.
Neápoli, in Campánia, sancti Agnélli Abbátis, virtúte miraculórum illústris, qui obséssam urbem sæpe visus est Crucis vexíllo ab hóstibus liberáre.
Medioláni sancti Matroniáni Eremítæ.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.

℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Then the Martyrology is read in Choir.

Martyrologium (anticip.)
December 14th 2018, the 7th day of the Moon, were born into the better life:

At Alexandria, (in the year 250,) the holy martyrs Heron, Arsenius, and Isidore, and a lad Dioscorus. In the persecution under the Emperor Decius the judge caused Heron, Arsenius, and Isidore to be lacerated with diverse torments, and, when he saw them to be all equally steadfast, to be burnt. Dioscorus was heavily whipped, but God was pleased that, for the comfort of the faithful, he should then be set at liberty.
At Antioch, the holy martyrs Drusus, Zosimus, and Theodore.
Upon the same day, (in the year 284,) the holy martyrs Justus and Abundius. Under Olybrius the President, in the persecution under the Emperor Numerian, they were cast into the fire, and when they appeared thence unburnt, they were beheaded.
At Reims, the holy martyrs Nicasius, Bishop, (in the year 400,) of that see the Virgin Eutropia, his sister, and their Companions, who were slain by the savage enemies of the Church (in the year 407.)
In the island of Cyprus the blessed Spiridion, Bishop (of Tremithos) he was one of those Confessors whose right eyes were put out and their left thighs hamstrung, and were condemned to penal servitude in the mines by the Emperor Galerius Maximian. He was illustrious for the gift of prophecy, and the fame of miracles, and at the Council of Nicea, (held in 325,) he confuted and converted to the faith a heathen philosopher who attacked the Christian religion, (and died after the year 347.)
At Bergamo, the holy Confessor Viator, Bishop (of that see.)
At Pavia, holy Pompey, Bishop (of that see.)
At Naples, in Campania, (in the year 596,) holy Agnello, Abbot (at Naples,) famous for the grace of miracles, who, when the city had been beleaguered, had often been seen with a flag marked with a cross, delivering it from the enemy.
At Ubeda, in Spain, the holy Confessor John of the Cross (died in 1591) a companion of holy Teresa in reforming the Carmelites, whose feast is kept upon the 24th day of November.
At Milan, the holy Hermit Matronian.
℣. And elsewhere many other holy martyrs, confessors, and holy virgins.
℟. Graças a Deus.

℣. Precious in the sight of the Lord.
℟. Is the death of his saints.
Holy Mary and all the Saints, intercede for us with the Lord, our God, so that we may merit His help and salvation, who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.

Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Look upon thy servants and upon thy works: and direct their children.
℟. And let the brightness of the Lord our God be upon us. Direct thou the works of our hands; yea, the work of our hands do thou direct.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Let us pray.
O Lord, Almighty God, King of heaven and earth, Saviour of the world, bless, lead, rule and govern our hearts and bodies, our senses, words and deeds today, following thy law and commandments, that here and for eternity with thy help we shall be saved in freedom.
Who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Almighty God arrange our deeds and our day in His peace. Amen.
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 59: De fíliis nobílium aut páuperum qui offerúntur

Si quis forte de nobílibus offert fílium suum Deo in monastério, si ipse puer minor ætáte est, paréntes eius fáciant petitiónem quam supra díximus, et cum oblatióne ipsam petitiónem et manum púeri invólvant in palla altáris, et sic eum ófferant. De rebus autem suis aut in præsénti petitióne promíttant sub iureiurándo, quia numquam per se, numquam per sufféctam persónam nec quólibet modo ei aliquándo áliquid dant aut tríbuunt occasiónem habéndi; vel certe si hoc fácere nolúerint et áliquid ófferre volunt in elemósinam monastério pro mercéde sua, fáciant ex rebus quas dare volunt monastério donatiónem, reserváto sibi, si ita volúerint usum fructum. Atque ita ómnia obstruántur ut nulla suspício remáneat púero per quam decéptus períre possit - quod absit - quod experiménto didícimus. Simíliter autem et pauperióres fáciant. Qui vero ex toto nihil habent, simplíciter petitiónem fáciant et cum oblatióne ófferant fílium suum coram téstibus.

Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.

Lectio brevis {ex Proprio Sanctorum}
Sap 4:1
O quam pulchra est casta generátio cum claritáte! Immortális est enim memória illíus, quóniam apud Deum nota est, et apud hómines.

In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Regula
The Rule of our Holy Father Benedict. Chapter 59: Concerning Noblemen’s Sons and Poor Men’s Sons Who Are Offered

If by chance anyone from among the nobility offers his son to God in the monastery, if the boy himself be in infancy let his parents make the petition that we mentioned above; and together with an oblation let them fold that petition and the boy’s hand in the altar cloth and so let them offer him. And concerning his property either let them promise on oath in the present petition that never of themselves, never through any deputy, nor in any way whatever will they give anything to him at any time, or afford him opportunity of possessing: or else, at the least, if they are unwilling to do this and wish to offer something as alms to the monastery so as to obtain merit, let them make a donation from the property that they wish to give to the monastery, having reserved to themselves if they so wish a life interest in it. Thus then let every precaution be taken, so that there may not linger in the boy’s mind any notions of possession, by which notions he might, to his ruin, be deceived, as experience has shewn to be possible, but which God forbid. Let those also who are poorer act similarly: but let those who have nothing at all simply make petition and with the oblation offer their boy before witnesses.

Leitura breve {do Próprio dos Santos}
Wis 4:1
O how beautiful is the chaste generation with glory: for the memory thereof is immortal: because it is known both with God and with men.


℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
Conclusão
℣. Our help is in the name of the Lord,
℟. Who made heaven and earth.
℣. Let us bless.
℟. God.
Benção. May the Lord bless us, protect us from all evil and bring us to everlasting life. And may the souls of the faithful, through the mercy of God, rest in peace.
℟. Amen.
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.

℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.

secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Commemoration of departed
℟.br. Commemoration of all brothers, friends of our Order, and our benefactors.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Salmo 129 [4]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.

℣. From the gates of the grave.
℟. Deliver their souls, O Lord!
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.

passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.
Let us pray.
O God the giver of pardon, and the lover of human salvation, we beseech thy clemency: that thou grant the brethren of our congregation, kinsfolk, and benefactors, which are departed out of this world, blessed Mary ever Virgin making intercession with all the saints, to come to the fellowship of eternal blessedness.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Aleluia.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
Come Holy Ghost who ever One
Art with the Father and the Son,
It is the hour, our souls possess
With thy full flood of holiness.

Let flesh and heart and lips and mind
Sound forth our witness to mankind;
And love light up our mortal frame,
Till others catch the living flame.

Almighty Father, hear our cry,
Through Jesus Christ, our Lord most High,
Who, with the Holy Ghost and thee,
Doth live and reign eternally.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Lúcia virgo, * quid a me petis quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Psalmus 119 [1]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. O virgin Lucy, * wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Salmo 119 [1]
119:1 Na minha tribulação, clamei ao Senhor: * e ouviu-me.
119:2 Ó Senhor, livrai a minha alma dos lábios iníquos, * e da língua dolosa.
119:3 Que te será dado, ou que te será acrescentado, * ó língua dolosa?
119:4 Setas agudas do poderoso, * com brasas devoradoras.
119:5 Ai de mim, o meu desterro prolongou-se, habitei com os moradores de Cedar: * muito andou peregrinando a minha alma.
119:6 Com os que odiavam a paz eu era pacífico: * quando lhes falava, me contradiziam sem motivo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 120 [2]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 120 [2]
120:1 Levantei os meus olhos para os montes, * donde me virá o auxílio.
120:2 Meu auxílio vem do Senhor, * que fez o céu e a terra.
120:3 Não permita Ele que vacile o teu pé: * nem adormeça Aquele que te guarda.
120:4 Eis que não adormecerá, nem dormirá, * O que guarda Israel.
120:5 O Senhor te guarda, o Senhor é a tua protecção, * Ele está à tua direita.
120:6 Durante o dia o sol te não queimará: * nem de noite a lua.
120:7 O Senhor te guarde de todo o mal: * o Senhor guarde a tua alma.
120:8 O Senhor guarde a tua entrada e a tua saída: * desde agora e para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Ierúsalem.
121:3 Ierúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cuius participátio eius in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in iudício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lúcia virgo, quid a me petis quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Salmo 121 [3]
121:1 Alegrei-me com o que me foi dito: * iremos à casa do Senhor.
121:2 Estavam os nossos pés parados, * às tuas portas, ó Jerusalém.
121:3 Jerusalém, que está edificada como uma cidade: * cujas partes estão em união.
121:4 De facto, lá subiram as tribos, as tribos do Senhor: * como testemunho a Israel, para louvar o nome do Senhor.
121:5 Pois ali se estabeleceram as sedes em julgamento, * sedes sobre a casa de David.
121:6 Roguei graças de paz para Jerusalém: * e abundância para os que a amam.
121:7 Reine a paz na tua força, * e abundância nas tuas torres.
121:8 Por causa dos meus irmãos e dos meus vizinhos, * pedi a paz para ti.
121:9 Por causa da casa do Senhor nosso Deus, * procurei o bem para ti.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O virgin Lucy, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Capitulum Versus {ex Commune aut Festo}
2 Cor 10:17-18
Fratres: Qui gloriátur, in Dómino gloriétur. Non enim qui seípsum comméndat, ille probátus est; sed quem Deus comméndat.
℟. Deo grátias.

℣. Spécie tua et pulchritúdine tua.
℟. Inténde, próspere procéde, et regna.
Capitulum Versus {do Comum ou Festa}
2 Cor 10:17-18
Brothers: But he that glorieth, let him glory in the Lord. For not he who commendeth himself, is approved, but he, whom God commendeth.
℟. Graças a Deus.

℣. In thy comeliness and thy beauty.
℟. Go forward, fare prosperously, and reign.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut sicut de beátæ Lúciæ Vírginis et Mártyris tuæ festivitáte gaudémus; ita piæ devotiónis erudiámur afféctu.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Graciously hear us, O God of our salvation; that as we rejoice in the festivity of blessed Lucy, thy Virgin and Martyr, we may be instructed in the affections of a loving devotion.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Aleluia.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
Ó Deus, verdade e força
que o mundo governais,
da aurora ao meio-dia,
a terra iluminais.

De nós se afaste a ira,
discórdia e divisão.
Ao corpo dai saúde,
e paz ao coração

Escuta-nos, ó Pai,
E tu, Filho, também;
No Espírito reinai,
pelos séculos dos séculos.
Amém.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Per te, Lúcia virgo, * cívitas Syracusána decorábitur a Dómino Iesu Christo.
Psalmus 122 [1]
122:1 Ad te levávi óculos meos, * qui hábitas in cælis.
122:2 Ecce, sicut óculi servórum * in mánibus dominórum suórum,
122:2 Sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ: * ita óculi nostri ad Dóminum, Deum nostrum, donec misereátur nostri.
122:3 Miserére nostri, Dómine, miserére nostri: * quia multum repléti sumus despectióne:
122:4 Quia multum repléta est ánima nostra: * oppróbrium abundántibus, et despéctio supérbis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. Through thee, O virgin Lucy, * the city of Syracuse shall be made glorious by the Lord Jesus Christ.
Salmo 122 [1]
122:1 Levantei os meus olhos para Vós, * que habitais nos céus.
122:2 Eis que, assim como os olhos dos servos * estão nas mãos dos seus senhores,
122:3 Como os olhos da serva nas mãos de sua senhora: * assim os nossos olhos estão no Senhor nosso Deus, até que tenha misericórdia de nós.
122:4 Tende misericórdia de nós, ó Senhor, tende misericórdia de nós: * pois estamos cheios de desprezo.
122:5 Pois a nossa alma está cheiíssima: * de ser o objecto de escárnio para os ricos e de desprezo para os soberbos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 123 [2]
123:1 Nisi quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Israël: * nisi quia Dóminus erat in nobis,
123:2 Cum exsúrgerent hómines in nos, * forte vivos deglutíssent nos:
123:3 Cum irascerétur furor eórum in nos, * fórsitan aqua absorbuísset nos.
123:5 Torréntem pertransívit ánima nostra: * fórsitan pertransísset ánima nostra aquam intolerábilem.
123:6 Benedíctus Dóminus * qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.
123:7 Ánima nostra sicut passer erépta est * de láqueo venántium:
123:7 Láqueus contrítus est, * et nos liberáti sumus.
123:8 Adiutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 123 [2]
123:1 Se o Senhor não tivesse estado connosco, diga-o agora Israel: * se o Senhor não tivesse estado connosco,
123:2 Quando os homens se levantavam contra nós, * de certo nos teriam devorado vivos:
123:3 Quando se inflamou a ira deles contra nós, * sem dúvida a água nos teria afogado.
123:4 A nossa alma passou a torrente: * talvez a nossa alma poderia ter passado a água intolerável.
123:5 Bendito o Senhor, * que nos não deu por presa aos seus dentes.
123:6 A nossa alma escapou como o pássaro * do laço dos caçadores:
123:7 O laço foi quebrado, * e nós ficámos livres.
123:8 Nosso auxílio está no nome do Senhor, * que fez o céu e a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 124 [3]
124:1 Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: * non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Ierúsalem.
124:2 Montes in circúitu eius: * et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in sǽculum.
124:3 Quia non relínquet Dóminus virgam peccatórum super sortem iustórum: * ut non exténdant iusti ad iniquitátem manus suas.
124:4 Bénefac, Dómine, bonis, * et rectis corde.
124:5 Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem: * pax super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per te, Lúcia virgo, cívitas Syracusána decorábitur a Dómino Iesu Christo.
Salmo 124 [3]
124:1 Os que confiam no Senhor serão como o monte Sião: * nunca será abalado o que habita em Jerusalém.
124:2 Ela está cercada de montes: * e o Senhor está ao redor do seu povo, desde agora e para sempre.
124:3 Pois o Senhor não deixará a vara dos pecadores sobre a herança dos justos: * para que os justos não estendam as suas mãos para a iniquidade.
124:4 Senhor, fazei bem aos bons * e aos rectos de coração.
124:5 Aos que se desviam para caminhos tortuosos, levá-los-á o Senhor com os que praticam a iniquidade: * a paz seja sobre Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Through thee, O virgin Lucy, the city of Syracuse shall be made glorious by the Lord Jesus Christ.
Capitulum Versus {ex Commune aut Festo}
2 Cor 11:2
Æmulor enim vos Dei æmulatióne. Despóndi enim vos uni viro vírginem castam exhibére Christo.
℟. Deo grátias.

℣. Adiuvábit eam Deus vultu suo.
℟. Deus in médio eius, non commovébitur.
Capitulum Versus {do Comum ou Festa}
2 Cor 11:2
For I am jealous of you with the jealousy of God. For I have espoused you to one husband that I may present you as a chaste virgin to Christ.
℟. Graças a Deus.

℣. God shall help her with His countenance.
℟. God is in the midst of her, she shall not be moved.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut sicut de beátæ Lúciæ Vírginis et Mártyris tuæ festivitáte gaudémus; ita piæ devotiónis erudiámur afféctu.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Graciously hear us, O God of our salvation; that as we rejoice in the festivity of blessed Lucy, thy Virgin and Martyr, we may be instructed in the affections of a loving devotion.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Aleluia.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
O strength and stay upholding all creation,
Who ever dost thyself unmoved abide,
Yet day by day the light in due gradation
From hour to hour through all its changes guide:

Grant to life’s day a calm unclouded ending,
An eve untouched by shadows of decay,
The brightness of a holy death-bed blending
With dawning glories of th’ eternal day.

Hear us, O Father, gracious and forgiving,
And thou, O Christ, the co-eternal Word,
Who, with the Holy Ghost, by all things living
Now and to endless ages art adored.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Soror mea, Lúcia, * virgo Deo devóta, quid a me petis, quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Psalmus 125 [1]
125:1 In converténdo Dóminus captivitátem Sion: * facti sumus sicut consoláti:
125:2 Tunc replétum est gáudio os nostrum: * et lingua nostra exsultatióne.
125:2 Tunc dicent inter gentes: * Magnificávit Dóminus fácere cum eis.
125:3 Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: * facti sumus lætántes.
125:4 Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in Austro.
125:5 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:6 Eúntes ibant et flebant, * mitténtes sémina sua.
125:6 Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. Lucy, my sister, * thou virgin consecrated to God, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Salmo 125 [1]
125:1 Quando o Senhor fez volver os cativos de Sião: * nós ficámos cheios de consolação:
125:2 Então a nossa boca se encheu de alegria: * e a nossa língua exultou.
125:3 Então dir-se-á entre as gentes: * grandes cousas fez o Senhor para eles.
125:4 Grandes cousas fez o Senhor por nós: * estamos cheios de alegria.
125:5 Fazei, ó Senhor, volver os nossos cativos, * como as torrentes do sul.
125:6 Os que semeiam em lágrimas, * em exultação ceifarão.
125:7 Andando iam e choravam, * lançando as suas sementes.
125:8 Vindo, todavia, virão contentes, * trazendo os seus feixes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 126 [2]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 126 [2]
126:1 Se o Senhor não edificar a casa, * é em vão que trabalham os que a edificam.
126:2 Se o Senhor não guardar a cidade, * inutilmente vigia o que a guarda.
126:3 Em vão vos levantais antes de amanhecer: * levantai-vos, depois que tiverdes repousado, vós que comeis o pão da dor.
126:4 Quando Ele der o sono aos seus amados: * eis que a herança do Senhor são filhos, o fruto do ventre.
126:5 Como setas na mão do valente: * assim são os filhos dos atribulados.
126:6 Ditoso o varão que viu cumprido o seu desejo com eles: * não será confundido quando falar com seus inimigos no portão.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 127 [3]
127:1 Beáti, omnes, qui timent Dóminum, * qui ámbulant in viis eius.
127:2 Labóres mánuum tuárum quia manducábis: * beátus es, et bene tibi erit.
127:3 Uxor tua sicut vitis abúndans, * in latéribus domus tuæ.
127:3 Fílii tui sicut novéllæ olivárum, * in circúitu mensæ tuæ.
127:4 Ecce, sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum.
127:5 Benedícat tibi Dóminus ex Sion: * et vídeas bona Ierúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ.
127:6 Et vídeas fílios filiórum tuórum, * pacem super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Soror mea, Lúcia, virgo Deo devóta, quid a me petis, quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Salmo 127 [3]
127:1 Bem-aventurados todos os que temem o Senhor, * e que andam nos seus caminhos.
127:2 Pois comerás dos labores de tuas mãos: * bem-aventurado és e ficarás bem.
127:3 Tua esposa será como uma videira fecunda, * no interior de tua casa.
127:4 Teus filhos, como pimpolhos de oliveiras, * ao redor de tua mesa.
127:5 Eis como será abençoado o homem, * que teme o Senhor.
127:6 Te abençoe o Senhor desde Sião: * e vejas os bens de Jerusalém todos os dias de tua vida.
127:7 Vejas os filhos de teus filhos, * e a paz sobre Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Lucy, my sister, thou virgin consecrated to God, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Capitulum Versus {ex Commune aut Festo}
Sap 4:1
O quam pulchra est casta generátio cum claritáte! Immortális est enim memória illíus, quóniam apud Deum nota est, et apud hómines.
℟. Deo grátias.

℣. Elégit eam Deus, et præelégit eam.
℟. In tabernáculo suo habitáre facit eam.
Capitulum Versus {do Comum ou Festa}
Wis 4:1
O how beautiful is the chaste generation with glory: for the memory thereof is immortal: because it is known both with God and with men.
℟. Graças a Deus.

℣. God hath chosen her, and fore-chosen her.
℟. He hath made her to dwell in His tabernacle.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut sicut de beátæ Lúciæ Vírginis et Mártyris tuæ festivitáte gaudémus; ita piæ devotiónis erudiámur afféctu.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Graciously hear us, O God of our salvation; that as we rejoice in the festivity of blessed Lucy, thy Virgin and Martyr, we may be instructed in the affections of a loving devotion.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Aleluia.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Oránte sancta Lúcia, * appáruit ei beáta Agatha, et consolabátur ancíllam Christi.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Oránte sancta Lúcia, appáruit ei beáta Agatha, et consolabátur ancíllam Christi.
Salmos {Salmos e antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. While St. Lucy was praying, * the blessed Agatha appeared unto her, and consoled the handmaiden of Christ.
Salmo 109 [1]
109:1 Disse o Senhor ao meu senhor: * senta-te à minha direita:
109:2 Até que ponha os teus inimigos, * por escabelo de teus pés.
109:3 O Senhor fará sair de Sião o ceptro de teu poder: * domina tu no meio de teus inimigos.
109:4 Contigo está o principado no dia de tua força, entre os resplendores dos santos: * das minhas entranhas te gerei antes da aurora.
109:5 Jurou o Senhor e se não arrependerá: * tu és sacerdote eternamente, segundo a ordem de Melquisedech.
109:6 O Senhor está à tua direita, * Ele despedaçou os reis no dia da sua ira.
109:7 Ajuizará no meio das nações, encherá tudo de ruínas: * esmagará as cabeças de muitos na terra.
109:8 Beberá da torrente no caminho: * por isso erguerá a sua cabeça.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. While St. Lucy was praying, the blessed Agatha appeared unto her, and consoled the handmaiden of Christ.
Ant. Lúcia virgo, * quid a me petis quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Psalmus 112 [2]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória eius.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lúcia virgo, quid a me petis quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Ant. O virgin Lucy, * wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Salmo 112 [2]
112:1 Louvai o Senhor, ó meninos: * louvai o nome do Senhor.
112:2 (inclinar a cabeça) Seja bendito o nome do Senhor, * desde agora e para sempre.
112:3 Desde o nascer ao pôr do sol, * é digno de louvor o nome do Senhor.
112:4 Excelso é o Senhor sobre todas as gentes, * e a sua glória sobre os céus.
112:5 Quem há como o Senhor nosso Deus, que habita nas alturas: * e atende os humildes no céu e na terra?
112:6 Levantando da terra o desvalido, * e tirando da imundície o pobre:
112:7 Para o colocar com os príncipes, * com os príncipes do seu povo.
112:8 Que faz a mulher estéril viver em sua casa, * alegre mãe de filhos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O virgin Lucy, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Ant. Per te, Lúcia virgo, * cívitas Syracusána decorábitur a Dómino Iesu Christo.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Ierúsalem.
121:3 Ierúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cuius participátio eius in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in iudício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per te, Lúcia virgo, cívitas Syracusána decorábitur a Dómino Iesu Christo.
Ant. Through thee, O virgin Lucy, * the city of Syracuse shall be made glorious by the Lord Jesus Christ.
Salmo 121 [3]
121:1 Alegrei-me com o que me foi dito: * iremos à casa do Senhor.
121:2 Estavam os nossos pés parados, * às tuas portas, ó Jerusalém.
121:3 Jerusalém, que está edificada como uma cidade: * cujas partes estão em união.
121:4 De facto, lá subiram as tribos, as tribos do Senhor: * como testemunho a Israel, para louvar o nome do Senhor.
121:5 Pois ali se estabeleceram as sedes em julgamento, * sedes sobre a casa de David.
121:6 Roguei graças de paz para Jerusalém: * e abundância para os que a amam.
121:7 Reine a paz na tua força, * e abundância nas tuas torres.
121:8 Por causa dos meus irmãos e dos meus vizinhos, * pedi a paz para ti.
121:9 Por causa da casa do Senhor nosso Deus, * procurei o bem para ti.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Through thee, O virgin Lucy, the city of Syracuse shall be made glorious by the Lord Jesus Christ.
Ant. Soror mea, Lúcia, * virgo Deo devóta, quid a me petis, quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Psalmus 126 [4]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Soror mea, Lúcia, virgo Deo devóta, quid a me petis, quod ipsa póteris præstáre contínuo matri tuæ?
Ant. Lucy, my sister, * thou virgin consecrated to God, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Salmo 126 [4]
126:1 Se o Senhor não edificar a casa, * é em vão que trabalham os que a edificam.
126:2 Se o Senhor não guardar a cidade, * inutilmente vigia o que a guarda.
126:3 Em vão vos levantais antes de amanhecer: * levantai-vos, depois que tiverdes repousado, vós que comeis o pão da dor.
126:4 Quando Ele der o sono aos seus amados: * eis que a herança do Senhor são filhos, o fruto do ventre.
126:5 Como setas na mão do valente: * assim são os filhos dos atribulados.
126:6 Ditoso o varão que viu cumprido o seu desejo com eles: * não será confundido quando falar com seus inimigos no portão.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Lucy, my sister, thou virgin consecrated to God, wherefore askest thou of me what thou canst thyself forthwith obtain for thy mother?
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
2 Cor 10:17-18
Fratres: Qui gloriátur, in Dómino gloriétur. Non enim qui seípsum comméndat, ille probátus est; sed quem Deus comméndat.
℟. Deo grátias.

℟.br. Adiuvábit eam * Deus vultu suo.
℟. Adiuvábit eam * Deus vultu suo.
℣. Deus in médio eius, non commovébitur.
℟. Deus vultu suo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Adiuvábit eam * Deus vultu suo.

Hymnus
Iesu, coróna Vírginum,
Quem Mater illa cóncipit
Quæ sola Virgo párturit,
Hæc vota clemens áccipe:

Qui pascis inter lília
Septus choréis Vírginum,
Sponsus decórus glória
Sponsísque reddens prǽmia.

Quocúmque pergis, Vírgines
Sequúntur, atque láudibus
Post te canéntes cúrsitant,
Hymnósque dulces pérsonant;

Te deprecámur lárgius,
Nostris adáuge sénsibus
Nescíre prorsus ómnia
Corruptiónis vúlnera.

Laus, honor, virtus, glória
Deo Patri et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.

℣. Diffúsa est grátia in lábiis tuis.
℟. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
Capítulo Responsório Hino Verso {do Comum ou Festa}
2 Cor 10:17-18
Brothers: But he that glorieth, let him glory in the Lord. For not he who commendeth himself, is approved, but he, whom God commendeth.
℟. Graças a Deus.

℟.br. God shall help her * with His countenance.
℟. God shall help her * with His countenance.
℣. God is in the midst of her, she shall not be moved.
℟. With His countenance.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. God shall help her * with His countenance.

Hino
Jesu, the virgins' crown, do thou
Accept us as in prayer we bow;
Born of that Virgin, whom alone
The mother and the maid we own.

Amongst the lilies thou dost feed,
By virgin choirs accompanied;
With glory decked, the spotless brides
Whose bridal gifts thy love provides.

They, wheresoe'er thy footsteps bend,
With hymns and praises still attend:
In blessèd troops they follow thee,
With dance, and song, and melody.

We pray thee therefore to bestow
Upon our senses here below
Thy grace, that so we may endure
From taint of all corruption pure.

All laud to God the Father be,
All praise, eternal Son, to thee;
All glory as is ever meet,
To God, the holy Paraclete.
Amen.

℣. Grace is poured into thy lips.
℟. Therefore God hath blessed thee for ever.
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Tanto póndere * eam fixit Spíritus Sanctus, ut Virgo Christi immóbilis permanéret.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tanto póndere eam fixit Spíritus Sanctus, ut Virgo Christi immóbilis permanéret.
Canticum Magnificat {Antífona do Próprio dos Santos}
Ant. With such power * did the Holy Spirit fix her to the ground, that the virgin of Christ remained immovable.
Canticle of the Blessed Virgin
Luke 1:46-55
1:46 My soul * doth magnify the Lord.
1:47 And my spirit hath rejoiced * in God my Saviour.
1:48 Because he hath regarded the humility of his handmaid; * for behold from henceforth all generations shall call me blessed.
1:49 Because he that is mighty, hath done great things to me; * and holy is his name.
1:50 And his mercy is from generation unto generations, * to them that fear him.
1:51 He hath shewed might in his arm: * he hath scattered the proud in the conceit of their heart.
1:52 He hath put down the mighty from their seat, * and hath exalted the humble.
1:53 He hath filled the hungry with good things; * and the rich he hath sent empty away.
1:54 He hath received Israel his servant, * being mindful of his mercy:
1:55 As he spoke to our fathers, * to Abraham and to his seed for ever.
46
A minha alma glorifica ao Senhor *
47
E o meu espírito se alegra em Deus, meu Salvador.
48
Porque pôs os olhos na humildade da sua serva: *
De hoje em diante me chamarão bem-aventurada
Todas as gerações
49
O Todo-poderoso fez em mim maravilhas: *
Santo é o seu nome.
50
A sua misericórdia se estende de geração em geração *
Sobre aqueles que O temem.
51
Manifestou o poder do seu braço *
E dispersou os soberbos.
52
Derrubou os poderosos de seus tronos *
E exaltou os humildes.
53
Aos famintos encheu de bens *
E aos ricos despediu de mãos vazios.
54
Acolheu a Israel, seu servo, *
Lembrado da sua misericórdia,
55
Como tinha prometido a nossos pais, *
A Abraão e à sua descendência para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. With such power did the Holy Spirit fix her to the ground, that the virgin of Christ remained immovable.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut sicut de beátæ Lúciæ Vírginis et Mártyris tuæ festivitáte gaudémus; ita piæ devotiónis erudiámur afféctu.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Commemoratio: Feria V infra Hebdomadam II Adventus
Ant. Qui post me véniet, * ante me factus est: cuius non sum dignus calceaménta sólvere.

℣. Roráte, cæli, désuper, et nubes pluant iustum.
℟. Aperiátur terra, et gérminet Salvatórem.

Orémus.
Excita, Dómine, corda nostra ad præparándas Unigéniti tui vias: ut, per eius advéntum, purificátis tibi méntibus servíre mereámur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Graciously hear us, O God of our salvation; that as we rejoice in the festivity of blessed Lucy, thy Virgin and Martyr, we may be instructed in the affections of a loving devotion.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

Comemoração:: Feria V infra Hebdomadam II Adventus
Ant. He it is * Who, coming after me, is preferred before me, Whose shoe's latchet I am not worthy to unloose.

℣. Orvalhai do alto, ó céus, e as nuvens chovam o justo.
℟. Abra-se a terra e germine o Salvador.

Let us pray.
Stir up our hearts, O Lord, to make ready the ways of thine Only-begotten Son, that by His coming our minds being purified, we may the more worthily give up ourselves to thy service:
Que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Ad Completorium

Incipit
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. Amen.
Início
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
Benção. Que Deus Todo-Poderoso nos conceda uma noite tranquila e no fim da vida uma morte santa. Amém.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Leitura breve
1 Pet 5:8-9
Irmãos: Sede sóbrios e vigilantes. O vosso adversário, o diabo, rodeia como um leão a rugir, procurando a quem devorar. Resisti-lhe, firmes na fé.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.

Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, beáto Patri nostro Benedícto, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, beátum Patrem nostrum Benedíctum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. O nosso auxílio está no nome do Senhor,
℟. Que fez o céu e a terra.

Segue-se um exame de consciência, ou um Pai nosso em silêncio.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.
Eu me confesso a Deus, todo poderoso, à bem-aventurada sempre Virgem Maria, ao bem-aventurado S. Miguel Arcanjo, ao bem-aventurado S. João Baptista, aos Santos Apóstolos S. Pedro e S. Paul, our holy Father Benedicto, e a todos os santos: que pequei muitas vezes por pensamentos, palavras e obras: Por minha culpa, por minha culpa, por minha tão grande culpa. Portanto rogo à bem-aventurada sempre Virgem Maria, ao bem-aventurado S. Miguel Arcanjo, ao bem-aventurado S. João Baptista, aos Santos Apóstolos S. Pedro e S. Paul, our holy Father Benedicto, e a todos os Santos, que rogueis a Deus, nosso Senhor, por mim.
Compadeça-se de vós o Senhor omnipotente; vos perdoe os pecados e guie até à vida eterna.
Amen.
Que o Senhor cruz omnipotente e misericordioso nos conceda o perdão, a absolvição e a remissão dos nossos pecados.
Amen.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
℣. Converte-nos, ✙︎ ó Deus, nosso salvador:
℟. E afasta de nós a tua indignação.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Aleluia.
Psalmus 4 [5]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 4 [5]
4:1 Quando O invoquei, me ouviu o Deus da minha justiça: * na tribulação me dilatastes.
4:2 Tende compaixão de mim, * e escutai a minha oração.
4:3 Filhos dos homens, até quando duros de coração sereis? * Porque amais a vaidade e mentiras buscais?
4:4 Sabei, pois, que o Senhor fez maravilhoso o seu santo: * o Senhor escutar-me-á, quando a Ele clamar.
4:5 Irai-vos e não pequeis: * do que dizeis nos vossos corações, nos vossos leitos arrependei-vos.
4:6 Oferecei sacrifícios de justiça e esperai no Senhor. * Muitos dizem: quem nos mostrará o bem?
4:7 Gravada está sobre nós a luz de vossa face, ó Senhor: * no meu coração infundistes alegria.
4:8 Pelo fruto do seu trigo, vinho e azeite * se multiplicam.
4:9 Em paz dormirei * e tranquilo descansarei;
4:10 Porque Vós, ó Senhor, de forma singular * na esperança me firmastes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 90 [6]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 90 [6]
90:1 O que habita à sombra do Altíssimo, * descansará na protecção do Deus do céu.
90:2 Dirá ao Senhor: Vós sois o meu defensor e o meu refúgio: * o meu Deus, em quem esperarei.
90:3 Porque Ele me livrou do laço dos caçadores, * e da palavra áspera.
90:4 Com seus ombros fazer-te-á sombra: * e debaixo das suas asas esperarás.
90:5 Cercar-te-á como um escudo a sua verdade: * assombros nocturnos não temerás,
90:6 Da seta que voa de dia, nem da trama que ambula nas trevas: * de assaltos, nem do demónio do meio-dia.
90:7 Cairão mil a teu lado e dez mil à tua direita: * mas se não aproximará de ti.
90:8 Com teus olhos então contemplarás: * e verás o castigo dos pecadores.
90:9 Porque Vós sois, ó Senhor, a minha esperança: * o Altíssimo tomaste por teu refúgio.
90:10 O mal não virá sobre ti: * e o flagelo se não aproximará de tua tenda.
90:11 Porque mandou os seus anjos a ti: * para que te velem em todos teus caminhos.
90:12 Eles levar-te-ão nas suas mãos: * para que não tropece o teu pé em pedra alguma.
90:13 Sobre a víbora e o basilisco andarás: * e calcarás o leão e o dragão.
90:14 Porque esperou em mim, livrá-lo-ei: * protegê-lo-ei, porque conheceu o meu nome.
90:15 A mim clamará e eu o ouvirei: * com ele estou na tribulação, livrá-lo-ei e glorificá-lo-ei.
90:16 Enchê-lo-ei de longos dias: * e mostrar-lhe-ei a minha salvação.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 133 [7]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 133 [7]
133:1 Agora, pois, bendizei o Senhor, * todos os servos do Senhor:
133:2 Vós que estais na casa do Senhor, * nos átrios da casa do nosso Deus.
133:3 De noite levantai as vossas mãos para o santuário, * e bendizei o Senhor.
133:4 Te abençoe de Sião o Senhor, * que fez o céu e a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater omnípotens,
Per Iesum Christum Dóminum,
Qui tecum in perpétuum
Regnat cum Sancto Spíritu.
Amen.
Hino
Antes que a luz desapareça,
Nós vos suplicamos, Criador de todas as coisas,
Que sejais, por vossa clêmencia,
Nosso protetor e nosso guarda.

Longe de nós os sonhos e os fantasmas da noite!
Reprimi o nosso inimigo,
A fim de que nada manche os nossos corpos.

Concedei-nos esta graça, ó Pai misericordioso,
E Vós, ó Filho Unigênito,
Que reinais com o Espírito Santo,
Por todos os séculos.
Amém.
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Capítulo Responsório Verso
Jer 14:9
Tu, porém, Senhor, estás entre nós, e o teu nome tem sido invocado sobre nós; Não nos desampares, Senhor, nosso Deus.
℟. Demos graças a Deus.

℣. Conserva-nos, Senhor, como a pupila dos olhos.
℟. À sombra das tuas asas protege-nos.
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Let us pray.
Visita, Senhor, esta casa e afasta as ciladas do inimigo; habitem nela os teus anjos, que nos guardem em paz, e tua benção permaneça conosco para sempre.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
Benção. Abençoe e nos guarde o Senhor onipotente e misericordioso, Pai, e Filho e Espírito Santo.
℟. Amém.
Antiphona finalis B.M.V.
Alma Redemptóris Mater, quæ pérvia cæli porta manes,
et stella maris, succúrre cadénti,
Súrgere qui curat, pópulo: tu quæ genuísti,
Natúra miránte, tuum sanctum Genitórem,
Virgo prius ac postérius, Gabriélis ab ore
Sumens illud Ave, peccatórum miserére.

℣. Ángelus Dómini nuntiávit Maríæ.
℟. Et concépit de Spíritu Sancto.
Orémus.
Grátiam tuam, quǽsumus, Dómine, méntibus nostris infúnde: ut, qui, Ángelo nuntiánte, Christi Fílii tui incarnatiónem cognóvimus; per passiónem eius et crucem, ad resurrectiónis glóriam perducámur. Per eúndem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Antífonas finais de Nossa Senhora
Mother of Christ, hear thou thy people's cry
Star of the deep and Portal of the sky!
Mother of Him who thee from nothing made.
Sinking we strive and call to thee for aid:
O, by what joy which Gabriel brought to thee,
Thou Virgin first and last, let us thy mercy see.

℣. The Angel of the Lord announced unto Mary.
℟. And she conceived of the Holy Spirit.
Let us pray.
Pour forth, we beseech thee, O Lord, thy grace into our hearts: that as we have known the incarnation of thy Son Jesus Christ by the message of an Angel, so too by his Cross and passion may we be brought to the glory of his resurrection. Through the same Christ our Lord. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help